Με μεγάλη, είναι η αλήθεια, καθυστέρηση, ο Εμανουέλ Μακρόν είχε απευθύνει στις 2 Οκτωβρίου, μόλις λίγες ημέρες μετά τον σοβαρό τραυματισμό με μπαλτά δύο ανυποψίαστων ανθρώπων από έναν νεαρό Πακιστανό έξω από τα παλιά γραφεία του Charlie Hebdo, μία σημαίνουσα ομιλία με θέμα τον «ισλαμικό αυτονομισμό»: είχε βάλει τότε ξεκάθαρα στο στόχαστρο το ριζοσπαστικό Ισλάμ, χωρίς να αποσιωπήσει την ευθύνη των αιρετών της Ρεπουμπλίκ στην «γκετοποίηση» ορισμένων γαλλικών εδαφών. Ηταν μια ομιλία ισορροπημένη, που είχε γίνει θετικά δεκτή, εν αναμονή του σχετικού νομοσχεδίου. Ο αποκεφαλισμός του Πατί από έναν 18χρονο Τσετσένο, ωστόσο, την έκανε να μοιάζει παρωχημένη. Ο γάλλος πρόεδρος κατάλαβε πως οι πολίτες ήθελαν πράξεις, άμεσα. Η κυβέρνησή του υιοθέτησε λοιπόν μία πολεμική ρητορική – «ο φόβος πρέπει να αλλάξει στρατόπεδο», δήλωσε ο ίδιος ο Μακρόν, «ο εχθρός είναι εδώ», δήλωσε ο πρωθυπουργός του, «η βαρβαρότητα βρίσκεται στις πόρτες μας», προειδοποίησε ο υπουργός Δικαιοσύνης, «ούτε μία στιγμή ανάπαυλας για τους εχθρούς της Δημοκρατίας», υποσχέθηκε ο υπουργός Εσωτερικών – πολλαπλασιάζοντας παράλληλα τις ανακοινώσεις:

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή