Ο Αναστασιάδης πήγε έμπλεος ενθουσιασμού στο Μον Πελεράν (Νοέμβριος 2016) λέγοντας σε συνεργάτες του πως θα ‘φερνε μαζί του τη λύση. Ολα έδειχναν πως ήταν πράγματι εφικτή. Στα μέσα της διάσκεψης του Μον Πελεράν, υπό το κράτος σύγχυσης μέσα στο κλίμα των «κανονιοβολισμών» Κοτζιά, ζήτησε διακοπή των συνομιλιών κι επέστρεψε στην Κύπρο. Γυρίζοντας πίσω στη διάσκεψη, τα τούμπαρε όλα. Το ίδιο έκανε και στη διεθνή διάσκεψη τον Γενάρη. Κοιτάζαμε ενεοί, ανίκανοι να συλλάβουμε τι είχε μεσολαβήσει. Μόνο κάποιοι δημοσιογράφοι – λαγωνικά σκυλιά -, που ξετρύπωναν τα εξ αμάξης που έψαλλαν στον Αναστασιάδη ρωσοδίαιτοι ιστότοποι παραμονές του Μον Πελεράν και μετά το τουμπάρισμα τον έλουζαν πατριωτικούς επαίνους, άρχισαν να ψυλλιάζονται ρωσικό δάκτυλο πίσω από το U-Turn… Ο ρωσικός δάκτυλος που ανέβασε τον Τραμπ στις ΗΠΑ… Το μακρύ χέρι της Ρωσίας στη ματαίωση της λύσης το 2004… Ο ρώσος πρέσβης Οσάτσι που αλώνιζε στην Κύπρο σαν σοβιετικός κομισάριος… Μήνες μετά, οι ποταμοί ρουβλιών σε Ελλάδα και Σκόπια για να ματαιώσουν τη Συμφωνία των Πρεσπών…

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ