Ομολογώ ότι δυσκολεύομαι να κατανοήσω σε τι αποσκοπούν οι αλλεπάλληλες απόπειρες αλλαγής των προγραμμάτων σπουδών και ιδίως της Ιστορίας, που επιχειρούν όλες οι κυβερνήσεις, αν όχι όλοι οι υπουργοί. Φαίνεται να πιστεύουν οι αρμόδιοι πως υπάρχουν καλά και κακά προγράμματα σπουδών, που μόνον οι πολιτικά συγγενείς και φίλα διακείμενοι προς τους υπουργούς είναι σε θέση να εμπνευσθούν και να υλοποιήσουν. Και μου προκαλεί απορία πώς δεν τους βάζει σε σκέψεις ότι τα παιδιά τελειώνουν το σχολείο μισώντας την Ιστορία και ζώντας με άγονα στερεότυπα όλη την υπόλοιπη ζωή τους. Η πρόσφατη έρευνα για το 1821 του Κέντρου Φιλελευθέρων Μελετών θα έπειθε και τον πιο δύσπιστο για την αποτυχία όλων των προγραμμάτων σπουδών και όλων των βιβλίων Ιστορίας που έχουν χρησιμοποιηθεί κατά τις τελευταίες δεκαετίες.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ