Για τη βραδιά του δημοψηφίσματος για το Brexit, στις 23 Ιουνίου 2016  

Τα νεγκρόνι

της οργής

«Βραδιά δημοψηφίσματος. Μέχρι τις 5 π.μ., έχουν όλα τελειώσει. Ξυπνώ τον Χ [σ.σ.: τον σύζυγό της, και πρώην υπουργό των Τόρις, σερ Χιούγκο Σουάιρ] για να του πω ότι χάσαμε, και ότι πρέπει να επιστρέψουμε στο Λονδίνο να στηρίξουμε τον Ντέιβ [τον πρωθυπουργό, Ντέιβιντ Κάμερον]. Ενώ είμαστε στο τρένο, ο Ντέιβ κάνει την ομιλία παραίτησής του. Η Σαμ [η σύζυγός του, Σαμάνθα Κάμερον] κλαίει – αργότερα μου λέει ότι δεν πίστευε ότι θα κατάφερνε να βγει εκεί έξω χωρίς να πιει πρώτα ένα πελώριο νεγκρόνι [κοκτέιλ με τζιν, κόκκινο βερμούτ και καμπάρι]. Οταν μπήκαν ξανά μέσα, ο Ντέιβ μοιάζει να αναπήδησε μυρίζοντας το τζιν στην ανάσα της.  

Ο Χ στέλνει μήνυμα στον Ντέιβ και του λέει ότι είμαστε εδώ αν θέλει να του φτιάξουμε το κέφι. Εκείνος του απαντά με μήνυμα και μας ζητάει να βρεθούμε στου Ντιν με δύο χονδρά Cohibas και πολύ ποτό.  

Ο Ντέιβ δεν είναι εκεί όταν φτάνουμε, είναι όμως η Σαμ. Είναι συντετριμμένη – όχι για την αποχώρηση του Ντέιβ, αλλά για την «ηλίθια» απόφαση που έχει πάρει η χώρα. Μου λέει πως έχει τρελαθεί από ανησυχία, και δεν ξέρει κατά πόσο πρέπει να συνεχίσει τη ζωή της ως είχε. Της λέω πως όλα θα πάνε καλά. Μέσα μου, είμαι ήπια ενθουσιασμένη με το Brexit.   

Οταν φτάνει ο Ντέιβ, φτιάχνει ένα φονικό νεγκρόνι πριν προχωρήσουμε σε ατελείωτα μπουκάλια κρασί, ουίσκι και μπράντι. Στη διάρκεια του δείπνου, είναι έξω φρενών, και ο θυμός του απευθύνεται σχεδόν εξ ολοκλήρου στον Μάικλ [Μάικλ Γκόουβ, ο τότε υπουργός Δικαιοσύνης]. Οσο για τον Μπόρις, λέει πως όλη αυτή η ιστορία έχει να κάνει με τις ηγετικές φιλοδοξίες του και ότι απεχθάνεται την έλλειψη ιδεολογίας του, κάτι που είναι λιγάκι ειρωνικό. Ο Ντέιβιντ μάς λέει πως ακόμα και όταν άλλαξε πλευρά, ο Μπόρις του έλεγε μέσω μηνυμάτων ότι το Brexit «θα συνθλιβόταν σαν τον φρύνο κάτω από τη σβάρνα» και ότι ο ίδιος (ο Ντέιβιντ) θα επιβίωνε».  

  

Για τον πρίγκιπα Κάρολο  

Τα μπισκότα της Αυτού Υψηλότητας

«Ο μπάτλερ έρχεται φέρνοντας τσάι και μπισκότα Duchy Originals, και κάθονται όλοι στις θέσεις τους.   

Αυτού υψηλότης: «Σας αρέσουν τα μπισκότα;».  

[Χιούγκο Σουάιρ]: «Ω ναι, είναι πολύ ωραία, υψηλότατε».  

«Εγώ τα φτιάχνω, ξέρετε».  

«Τα φτιάχνετε;».  

«Ναι, έχουμε ολόκληρους διαδρόμους στα σούπερ μάρκετ σε αυτή τη χώρα. Είναι πολύ δημοφιλή εδώ, ξέρετε, πολύ δημοφιλή».  

«Ναι, είναι πολύ νόστιμα».   

Ο πρίγκιπας της Ουαλίας γυρίζει στον γραμματέα του: «Πρέπει να του δώσουμε ένα πακέτο να πάρει σπίτι μαζί του»».  

  

Για τον θρυλικό πρώην πρόεδρο της Βουλής των Κοινοτήτων, Τζον Μπέρκοου  

Η µικρή νυφίτσα

του Κοινοβουλίου

«Τρομπέτες, κόκκινα χαλιά, μία μετακίνηση με άμαξα μέχρι τη λεωφόρο Μολ μαζί με κινέζους αξιωματούχους με μπλε κοστούμια που διηύθυναν πειθήνιους κινέζους εκπατρισμένους οι οποίοι ανέμιζαν ενθουσιωδώς σημαιάκια. O επίσημος λόγος ενώπιον του Κοινοβουλίου είναι σκέτο τσίρκο. Αυτή η μικρή νυφίτσα ο Μπέρκοου μπήκε μέσα μαζί με τον κινέζο πρωθυπουργό κι έπειτα, μη χάνοντας ευκαιρία να τραβήξει την προσοχή, μίλησε πομπωδώς για το πόσους ασιάτες ηγέτες είχε καλωσορίσει στο Κοινοβούλιο και τι σπουδαίοι πρωταθλητές της δημοκρατίας ήταν, με τελευταία ανάμεσά τους την Αούνγκ Σαν Σούου Κίι της Μιανμάρ. Ο Ντέιβ έδειχνε έξαλλος καθώς ο Μπέρκοου του έκανε κήρυγμα για το πώς ο κόσμος παρακολουθούσε τον ίδιο και την Κίνα. Για να είμαι δίκαιη με το μικρό φρικιό, είναι υποστηρικτής του Δαλάι Λάμα».   

  

Για τον Μπόρις Τζόνσον  

Ενας γυναικάς

με… μεγαλείο ψυχής

«Ο Μπόρις είναι, από πολλές απόψεις, ένα νησί, ένα περιστρεφόμενο, τρελό νησί. Τα καταφέρνει βάζοντας πολύ ικανούς ανθρώπους να κάνουν τη δουλειά, και τις λεπτομέρειες. «Ο Κάμινγκς είναι ένας εξαιρετικός τύπος, έχουμε μια πραγματικά καλή ομάδα εδώ τώρα». Η ατμόσφαιρα είναι σίγουρα διαφορετική καθώς μπαίνεις στον αριθμό 10 της Ντάουνινγκ Στριτ. Ολοι χαμογελούν, παρότι βρίσκονται στην πτέρυγα των μελλοθανάτων. Και παρ’ όλο που είναι ένα νησί δείχνει, όπως και ο Τραμπ, να είναι πολύ περισσότερο σε επαφή με τον λαό και τις επαρχίες. Δεν ξέρω τι θα του συμβεί, γιατί τους πολιτικούς τους φτιάχνουν τα γεγονότα, έχω όμως αλλάξει άποψη για εκείνον. Ναι, είναι ένας γυναικάς, αλλά έχει ένα μεγαλείο ψυχής, μια γενναιοδωρία πνεύματος, μία θέληση να πιστεύει το καλύτερο για τους ανθρώπους, μία έλλειψη μικροπρέπειας και φθόνου που είναι μάλλον ασυνήθης στην πολιτική, και το καλύτερο από όλα, μία υπέροχα κωμική θεώρηση της ανθρώπινης συνθήκης. Δεν είναι σαν κανέναν άλλο πολιτικό που έχω συναντήσει, και έχω συναντήσει πολλούς».   

Κίττυ Ξενάκη