n Με την εφαρμογή του Κώδικα Χέις στις αρχές της δεκαετίας του 1930, το αμερικανικό κοινό ανέτρεξε στις ευρωπαϊκές ταινίες, και συχνά σε διαφορετικές, «για ενήλικες» αίθουσες προβολής. Το ερωτικό δράμα «Εκσταση» του Τσέχου Γκούσταβ Ματσάτι του 1933 ήταν ένα γνωστό φιλμ των νυχτερινών προβολών, διαβόητο για τις γυμνές σκηνές του με τη Χέντι Λαμάρ. Το γυρισμένο σε πρώτο πλάνο πρόσωπό της κατά τη διάρκεια ενός οργασμού ήταν σκάνδαλο σε μια εποχή που η γυναικεία ευχαρίστηση στην οθόνη ήταν άγνωστη. Σήμερα η ταινία έχει αποκατασταθεί και διατηρηθεί, καθώς ανήκει στη συλλογή έργων τέχνης του 20ού αιώνα του μουσείου MoMa στη Νέα Υόρκη. Η «Εκσταση» θεωρείται ταινία εξαιρετικών συνθέσεων, εκπληκτικού μοντάζ και πρωτοποριακή λόγω της χρήσης της νέας τεχνολογίας συγχρονισμένου ήχου.
n Το «Skin» μάς δείχνει όλες τις ταινίες που, συλλογικά, άνοιξαν την πόρτα στο γυμνό. Από την Μπριζίτ Μπαρντό στο «Και ο Θεός έπλασε τη γυναίκα» (1956) έως τις περιθωριακές ταινίες γυμνιστών που είχαν αρχίσει να αναπτύσσονται στα τέλη του ’50. Μάλιστα ο Φράνσις Φορντ Κόπολα σκηνοθέτησε αρκετές από αυτές.
n Η σκηνή του ντους στο «Ψυχώ» (1960) χάρη στη σκηνοθετική ευφυΐα του Χίτσκοκ ξεγέλασε την επιτροπή λογοκρισίας και η γυμνή πλάτη της Τζάνετ Λι προανήγγειλε μία άλλη ταινία. Το πλάνο της ταινίας που τελικά έσπασε το φράγμα γυμνών σκηνών ήταν της Τζέιν Μάνσφιλντ στην κωμωδία του 1963 «Promises! Promises!» καθώς περιφέρεται τόπλες σε ένα δωμάτιο.
n Μόλις ο Κώδικας Χέις αντικαταστάθηκε από το σύστημα αξιολόγησης ΜΡΑΑ το 1968, μια έκρηξη πιο συναρπαστικού περιεχομένου πλημμύρισε τις οθόνες, επιτρέποντας στον «Καουμπόι του μεσονυκτίου» παρά την απαγορευτική για ανηλίκους σήμανση να κερδίσει το Οσκαρ Καλύτερης Ταινίας το 1970.
n Η επιτροπή αξιολόγησης MPAA αδίκησε ωστόσο τον «Τιτανικό» του Τζέιμς Κάμερον, καθώς τη θεώρησε ακατάλληλη λόγω της γυμνής σκηνής (όχι απαραίτητα σεξουαλικής) της Κέιτ Γουίνσλετ.
