Έντυπη Έκδοση
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου του tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
Αν είστε συνδρομητής μπορείτε να συνδεθείτε από εδώ:
Σύνδεση μέλους
Αν θέλετε να γίνετε συνδρομητής μπορείτε να αποκτήσετε τη συνδρομή σας εδώ:
Εγγραφή μέλους
Το Τουρκικό Συμβούλιο της Επικρατείας ακύρωσε την απόφαση του 1934 με την οποία η τότε τουρκική κυβέρνηση του Κεμάλ Ατατούρκ είχε μετατρέψει την Αγία Σοφία σε μουσείο. Σήμερα όμως έχουμε τον Ερντογάν, που σκύβουν και του φιλούν το χέρι Αμερικανοί και Ευρωπαίοι. Προς τι όλη αυτή η έκπληξη γι' αυτήν την απόφαση; Εχουν προηγηθεί πολλές άλλες περιπτώσεις που ο Ερντογάν παραβιάζει κατάφωρα την εγχώρια και διεθνή νομιμότητα. Μετά το αφελές πραξικόπημα, προσπαθεί να ελέγξει το ιστορικό της χώρας. Ετσι, χωρίς δίκες, φυλάκισε δεκάδες χιλιάδες πολίτες, αξιωματικούς, διπλωμάτες και πολιτικούς αντιπάλους, ιδίως Κούρδους, που ακόμη βρίσκονται φυλακή. Χωρίς δυνατότητα επικοινωνίας. Ετσι δημιούργησε θεσμούς απόλυτα ελεγχόμενους όπως η Δικαιοσύνη. Το ίδιο έχουν πράξει παλαιότερα με τα λευκά κελιά και τους απελπισμένους Τούρκους και Κούρδους να γίνονται ολοκαύτωμα για να επισύρουν την προσοχή της κοινής γνώμης. Και ενώ τότε υπήρξε ανταπόκριση από τις πολιτισμένες χώρες, τώρα η απουσία είναι ηχηρότατη. Ο Ερντογάν και η κυβέρνησή του δεν βρίσκουν εμπόδια στην προσπάθειά τους αυτή. Και αφού δεν υπάρχει ούτε ηθική αντίσταση, τρελάθηκε από τη δύναμή του, αποθεώθηκε από τον εύπλαστο λαό του και ξεκίνησε το πολεμικό του ταξίδι στις γύρω περιοχές. Με τη συνήθη δικαιολογία που είχε και ο Χίτλερ, του ζωτικού χώρου, κατακτά μεγάλο μέρος του Ιράκ και της Συρίας καταστρέφοντας, εξαφανίζοντας όσους έτυχε να βρεθούν στις περιοχές αυτές, συμμαχώντας με το ισλαμικό κράτος, τους μισθοφόρους του, με την ανοχή του Τραμπ, και συμμαχώντας με τη Ρωσία.
Δεν σταματά όμως εδώ. Μεθυσμένος από την εξουσία, εξαπολύει επίθεση στη Λιβύη. Και αφού δεν υπάρχει αντίπαλο δέος, εξαπλώνει την κυριαρχία του ευνοούμενος από τις συγκυρίες αλλά κυρίως από την ανοχή. Ολα τα βλέπουν πλέον ως αγορές. Και αυτή η τυραννία των αγορών υποκαθιστά τις νόμιμα εκλεγμένες κυβερνήσεις (όπου υφίστανται). Οι Μέρκελ, Πούτιν, Τραμπ ακολουθούν αυτήν την πολιτική και ενισχύουν τον Ερντογάν.
Κάποιοι λίγοι ή πολλοί, αφελείς ή ανόητοι, πείθονται και αρκούνται σε διαβεβαιώσεις φιλίας και ασήμαντες ανακοινώσεις περί ΑΟΖ και θαλάσσιων ζωνών. Η χώρα έχει μετατραπεί σε ένα προτεκτοράτο των Αμερικανών χωρίς ανταλλάγματα για τις εδαφικές παραχωρήσεις των βάσεων. Παρακολουθούν τον Ερντογάν να δραστηριοποιείται πολεμικά δίχως να υπολογίζει κανέναν. Εξελίσσεται σε διεθνή τρομοκράτη στα μάτια του κόσμου, όχι όμως στα μάτια των άλλων κυβερνήσεων που τον βλέπουν σαν έναν ανορθωτή μιας νέας δυναστείας με τεράστια αγορά για τα προϊόντα τους.
Γιατί να απορούμε λοιπόν για τη μετατροπή σε τζαμί της Αγίας Σοφίας; Ο Αλλάχ είναι με το μέρος του και συλλογιέται τον εαυτό του σαν νέο προφήτη. Μέχρι να έρθει η ώρα του που η υπερβολική εξουσία, η οποία δημιουργεί άμετρη αλαζονεία, θα τον ρίξει από το υψηλό βάθρο όπου στέκεται, αφού πρώτα, σαν άλλος Σουλεϊμάν Μεγαλοπρεπής, φθάσει μέχρι τα τείχη της Βιέννης. Τα τείχη όμως πέφτουν από μέσα. Ισχύει και για τον Ερντογάν αλλά και για την Ευρώπη της Μέρκελ.
Ο Δημήτρης Παξινός είναι πρώην πρόεδρος ΔΣΑ
