Πολλοί παραξενεύτηκαν που το αρχείο του Νίκου Γκάτσου ανήκει πια στη βιβλιοθήκη του Χάρβαρντ.

Πίστευα ότι όλα τα πράγματα που είχα, το αρχείο του Γκάτσου, βιβλία που είχαν σχέση με εκείνον και πολλά άλλα, θα μπορούσε να τα διαχειριστεί ο γιος μου αργότερα. Ομως η ζωή τα έφερε διαφορετικά και δεν μπορούσα να φορτώσω αυτό το βάρος στο παιδί μου. Αναζητούσα διάφορες λύσεις. Σκεφτόμουν να τα χαρίσω σε ένα ελληνικό πανεπιστήμιο ή σε μια ελληνική βιβλιοθήκη. Ολες οι ενέργειες που έκανα δεν με έπεισαν ότι θα είχαν ένα μέλλον – το αντίθετο μάλιστα. Ο Νάνος Βαλαωρίτης μού πρότεινε το Χάρβαρντ. Από την άλλη ο Νίκος Γκάτσος ήταν υπέρ της ελληνικής γλώσσας. Από το Χάρβαρντ έδειξαν αμέσως ενδιαφέρον. Ετσι αφιερώθηκα από τον Δεκέμβριο του 2016 μέχρι τον Μάρτιο του 2018, που έφυγαν, στην ταξινόμησή τους. Δεν ήθελα να τα παραδώσω χύμα. Η συμφωνία μου είναι να έχει πρόσβαση όποιος επιθυμεί στο αρχείο.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ