«Καταδικάζω τη βία, αλλά και την υποκρισία του κ. Μητσοτάκη». Η εικόνα του Αλέξη Τσίπρα να καταθέτει μόνος του στεφάνι μπροστά στη Μαρφίν και να απουσιάζει από την τελετή που έγινε παρουσία συγγενών και επιζώντων της επίθεσης θύμισε τη στάση του κόμματος όλα αυτά τα χρόνια σε σχέση με τη βία. Ναι, ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ εκείνες τις ημέρες μέσα στη Βουλή είχε καταδικάσει τη δολοφονία των τριών εργαζομένων. Από τότε, όμως, η σιωπή από πλευράς της αξιωματικής αντιπολίτευσης ήταν χαρακτηριστική. Η εικόνα του «νέου ΣΥΡΙΖΑ» θα μπορούσε να ξεκινήσει με την παρουσία του στην εκδήλωση. Ομως η επιλογή της απουσίας δείχνει τα δεσμά που υπάρχουν ακόμα με τις επιλογές του 2010 και του 2011 – όταν οι καταδίκες των επεισοδίων, ακόμα και των ξυλοδαρμών βουλευτών και στελεχών της κυβέρνησης, γίνονταν πάντα με το «αλλά» της συκοφάντησης των κοινωνικών αγώνων. Το ίδιο «αλλά» που χρησιμοποίησε και πριν από μία εβδομάδα στην ανακοίνωσή του ο ΣΥΡΙΖΑ. Η επιλογή της Μαρφίν είναι επιλογή μη συναίνεσης – όχι μόνο για τα θέματα οικονομίας, όπου η σύγκρουση είναι αναπόφευκτη, αλλά και για το ύφος της αντίδρασης. Το μόνο που μένει να φανεί είναι αν αυτή η στάση θα γίνει δεκτή και από το σημερινό κοινό του ΣΥΡΙΖΑ.

Τελευταία Νέα