Το ένα πανό μπροστά στο υπουργείο Εργασίας έγραφε «δεν θα γίνουμε η χαμένη γενιά». Το άλλο «αυξήσεις στους μισθούς, λιγότερη δουλειά». Και τα δύο θα μπορούσαν να ακούγονται από μια μερίδα νεαρών στις συγκεντρώσεις των πρώτων χρόνων της οικονομικής κρίσης. Είναι όμως και τα δύο συνθήματα της Νεολαίας ΣΥΡΙΖΑ μόλις πριν από λίγες μέρες, σε μια συμβολική διαμαρτυρία μπροστά από το υπουργείο Εργασίας. «Η βαρβαρότητά τους δεν θα γίνει κανονικότητα», λένε. Κι όμως, στα τέσσερα χρόνια της αριστερής διακυβέρνησης, όταν ο ΣΥΡΙΖΑ συγκυβερνούσε με τους ΑΝΕΛ και εφάρμοζε το Μνημόνιο, δεν είχαν βγάλει άχνα. Ακόμα και σε κεντρικό επίπεδο, το πρόγραμμα που ανακοίνωσε ο ΣΥΡΙΖΑ, πριν ακόμα βγούμε από την καραντίνα, βασιζόταν σε επιδόματα και παροχές. Σε αναστολές πληρωμών διαφόρων υποχρεώσεων για χρονικό διάστημα που θα κατέστρεφε την οικονομία. Θύμιζε, έλεγαν οι κακεντρεχείς των υπόλοιπων κομμάτων, κάτι από το κίνημα «Δεν πληρώνω» και κάτι από το πρόγραμμα της Θεσσαλονίκης, το πρόγραμμα της ΔΕΘ, που έδωσε την τελική ώθηση για τη νίκη του 2015 – παρότι έμεινε για πάντα στα χαρτιά. Οι διαφορές της εποχής, όμως, αυτές που κάνουν τις πετυχημένες συνταγές να μπαγιατεύουν, δεν κατάφεραν να κάνουν το «Μένουμε όρθιοι» εξίσου δημοφιλές. Γι’ αυτό «επικαιροποιείται» (αλλάζει, δηλαδή), με έμφαση στους ανέργους και στη μεσαία τάξη.  

Τελευταία Νέα