Μην τρομάζετε με τον τίτλο. Δεν πρόκειται για πλατείες ενθαρρυμένες απ’ το ΠΑΣΟΚ. Μπορεί το ΚΙΝΑΛ να ξιφούλκησε εντός Βουλής για το περιβαλλοντικό νομοσχέδιο και μπορεί το εν λόγω – που πια είναι νόμος – να αναζωπύρωσε μια πολιτική σύγκρουση, έδωσε όμως την ευκαιρία σε διάφορες δυνάμεις δειλά μα με τρόπο να δοκιμάσουν τη δική τους επιστροφή στις πλατείες και συγκεκριμένα του Συντάγματος, τις δύο ημέρες της συζήτησης στο Κοινοβούλιο.
Και λέμε, δυνάμεις, αφού μπορεί ο ΣΥΡΙΖΑ να σήκωνε κινηματικά την όλη αμφισβήτηση, δεν ήταν όμως μόνος στις πλατείες. Για παράδειγμα οικολογικές οργανώσεις αλλά και η κλασική δύναμη των Οικολόγων Πρασίνων έγραψαν κείμενα, ανέλυσαν σημείο σημείο το νομοσχέδιο και τους πράσινους κινδύνους του και έδειξαν μια σοβαρή κινητικότητα παράλληλη με την άρση των μέτρων και την όποια επιστροφή στην πολιτική κανονικότητα. Βεβαίως η Πράσινη Πλατεία, που με όλες του τις δυνάμεις ήθελε το Τμήμα Οικολογίας και Περιβάλλοντος της ΚΕ του ΣΥΡΙΖΑ, δεν ήταν… Κόκκινη. Δεν ήταν καν πλατεία της περιόδου 2011 – 2012. Ηταν όμως η προσπάθεια να επανακτήσει και ο ΣΥΡΙΖΑ αλλά και άλλες δυνάμεις ένας μέρος του δρόμου, και μάλιστα με μια ατζέντα εν πολλοίς καινούργια.
Δεν είναι λίγοι εξάλλου αυτοί που σημειώνουν πως δεν θα είναι και δεν θα ήταν εύκολο ο ΣΥΡΙΖΑ να σηκώσει ακόμη οικονομικά ή άλλα εργασιακά ζητήματα ενώ δεν είναι και αμελητέα παράμετρος το γεγονός πως παραμένει αποξενωμένος με τα κοινωνικά κινήματα λόγω και της διακυβέρνησής του. Ετσι οι πολιτικοί αναλυτές είδαν έναν ΣΥΡΙΖΑ – μέσω του Σωκράτη Φάμελλου αλλά και άλλων στελεχών τoυ – να επιδίδεται σε σκληρό ροκ στο οριοθετημένο πολιτικά πλάνο της Βουλής, είδαν όμως και δυνάμεις του να συγκεντρώνονται – με μάσκες και άλλα προστατευτικά – στο Σύνταγμα σε ένα ιδιότυπo reunion και με στόχο της αποδόμηση της κυβέρνησης Μητσοτάκη. Εντάξει, πειθαρχημένη εικόνα δεν είχαν ακριβώς αλλά δεν είναι και εύκολο να συγκριθείς με τις δυνάμεις του ΠΑΜΕ, αυτό το ξέρουν όλοι. Πάντως το νομοσχέδιο για το περιβάλλον, η παιδεία αλλά και τα μέτρα για τους μεσαίους ήταν το τρίπτυχο πάνω στο οποίο ο ΣΥΡΙΖΑ δόμησε την επιστροφή του στο σκληρό ροκ και τερμάτισε την όποια συναίνεση επέδειξε τις πρώτες ημέρες της πανδημίας. Για το εγγύς μέλλον θα δείξει.
