Πρώτα απ’ όλα να ξεκαθαρίσουμε κάτι. Αλλο πράγμα η τέχνη και άλλο η διανόηση. Αλλο ο καλλιτέχνης και άλλο ο διανοούμενος. Βεβαίως στην Ελλάδα – όπου έχουμε την τύχη οι στίχοι μεγάλων ποιητών να γίνουν τραγούδια της καθημερινότητάς μας – πολλοί δημιουργοί ήταν και σπουδαίοι διανοούμενοι. Ο Χατζιδάκις και ο Θεοδωράκης, για παράδειγμα. Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι ο Τσιτσάνης ή, ακόμη περισσότερο, ο Βαμβακάρης, που δεν ήξερε καλά καλά να βάζει την υπογραφή του, δεν ήταν σπουδαίοι, τεράστιοι συνθέτες. Ούτε ότι ο Μπιθικώτσης που δεν καταλάβαινε τους στίχους του «Αξιον Εστί» δεν ήταν μέγας τραγουδιστής. Εδώ δεν ήταν, με την τρέχουσα έννοια, διανοούμενη η σπουδαιότερη, διεθνώς, φωνή της όπερας, η Μαρία Κάλλας.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή