Στο μικρό πλην θεμελιώδες έργο του «Πολιτική θεολογία» (του 1922) ο Καρλ Σμιτ διατυπώνει το αξίωμά του περί κυριαρχίας: «Κυρίαρχος είναι όποιος αποφασίζει για την κατάσταση έκτακτης ανάγκης». Ο διανοητής που επιβλήθηκε πανευρωπαϊκά ως ένα από τα μεγαλύτερα πνεύματα του πρώιμου Μεσοπολέμου για να τελειώσει τις ημέρες του αξιοθρήνητα ως οπαδός και συνεργάτης του Χίτλερ, έδωσε το ’22 έναν από τους πιο μεστούς και διαχρονικούς ορισμούς στην ιστορία της επιστήμης του. Είναι η χρονιά που ο φασισμός ξεκινά τη σκοτεινή πορεία του στην Ευρώπη, με την κατάληψη της εξουσίας από τον Μουσολίνι με την «Πορεία στη Ρώμη». Ο Χίτλερ, τότε, ήταν ανύπαρκτος.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή