Μια ανακυκλούμενη κρίση

Σε αντίθεση με την εικόνα που εκπέμπεται καμιά φορά στη δημόσια σφαίρα, η Ελλάδα δεν είναι η μοναδική χώρα της ΕΕ που δέχεται προσφυγικά και μεταναστευτικά ρεύματα. Δεν είναι, επίσης, η μοναδική στην οποία έχουν καταγραφεί προβλήματα, διαφωνίες και πολιτικές συγκρούσεις για το ζήτημα αυτό. Ωστόσο, αυτή τη στιγμή, είναι η μοναδική στην οποία υπάρχει. Αυτή τη στιγμή, τα Κέντρα Υποδοχής και Ταυτοποίησης των νησιών αυτών είναι και πάλι ασφυκτικά γεμάτα. Οι χώροι αυτοί φτιάχτηκαν με προδιαγραφές για πολύ λιγότερες φιλοξενίες. Δεν τις ξεπέρασαν τώρα, πρόσφατα κι όποιος ανατρέξει στην ειδησεογραφία θα διαπιστώσει ότι είναι χρόνια που οι χωρητικότητες έχουν ξεφύγει. Οι συζητήσεις που γίνονταν για τον διαμοιρασμό σε περισσότερα μικρότερα κέντρα και στην ηπειρωτική Ελλάδα δεν είναι καινούργιες. Είναι κάποια χρόνια που γίνονται και αυτές και όποιος ανατρέξει στην ειδησεογραφία θα το διαπιστώσει και αυτό εύκολα. Και παλιότερα η απάντηση στο γιατί δεν γίνονται ήταν ότι «αντιδρούν οι τοπικές κοινωνίες».