Κάθομαι στο φουαγιέ περιμένοντας το τρίτο κουδούνι. Το θέατρο πρέπει να είναι φίσκα, από τον κόσμο που βλέπω να περιμένει. Αλλος πίνει άλλος κοιτάζει το πρόγραμμα. Ο νεαρός στην πόρτα για τα εισιτήρια χορεύει έναν ξέφρενο χορό βασισμένο επακριβώς στα μέτρα μιας μουσικής που ακούει, εντός του φαντάζομαι, γιατί εμείς οι υπόλοιποι κοινοί θνητοί δεν ακούμε νότα.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή