Για την παγκόσμια οικονομία ανησυχώ περισσότερο για τρεις λόγους. Πρώτον, οι ισολογισμοί των κεντρικών τραπεζών είναι αναμφισβήτητα πολύ αυξημένοι πια. Τα στοιχεία ενεργητικού των κυριότερων κεντρικών τραπεζών – της Ομοσπονδιακής Τράπεζας των ΗΠΑ, της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας και της Τράπεζας της Ιαπωνίας – ανήλθαν συνολικά σε 14,5 τρισεκατομμύρια δολάρια τον Νοέμβριο του 2019, το οποίο είναι ελαφρώς χαμηλότερο από το ρεκόρ των 15 τρισεκατομμυρίων δολαρίων στις αρχές του 2018 και τρεισήμισι φορές υψηλότερο από την προ κρίσης εποχή. Δεύτερον, η διεύρυνση των ισολογισμών των τραπεζών ήταν ουσιαστικά ένα πείραμα πολιτικής. Η προσπάθεια ήταν πετυχημένη για να αντιμετωπιστεί η κρίση στις αγορές πριν από μια δεκαετία, στα βάθη της κρίσης στα τέλη του 2008 και στις αρχές του 2009. Αλλά απέτυχε η πολιτική αυτή (π.χ. της ποσοτικής χαλάρωσης) να οδηγήσει σε έντονη οικονομική ανάκαμψη. Οι κεντρικές τράπεζες πίστευαν ότι η πολιτική που λειτούργησε καλά κατά τη διάρκεια της κρίσης θα λειτουργούσε εξίσου καλά και κατά την ανάκαμψη. Αυτό δεν συνέβη.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή