Οταν η φουρτούνα χτυπάει το καράβι, φουρτουνιάζει η καρδιά και η ψυχή του ανθρώπου. Είναι το ταξίδι δύσκολο, κι όταν αράζεις στο λιμάνι, κουβαλάς για λίγο καιρό την αστάθεια της φουρτούνας. Ετσι, όταν πλάκωσε ο μεγάλος σεισμός της Αθήνας, εκείνη πιάστηκε με τα δυο χέρια από τα κουφώματα της πόρτας, ν’ αποκαταστήσει την ισορροπία. Ηταν η Αστάρτη, μα ήθελε να ‘ναι ο Ατλας.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή