Θα μπορούσε να καμουφλάρει κανείς την αμηχανία του απέναντι στα «εσώψυχα» (ήδη η λέξη προοιωνίζεται λάθος θερμοκρασία), αποδεχόμενος το ελαφρυντικό της γνώσης. Μέσα από τις τηλεφωνικές συνομιλίες της Σωτηρίας Σταυρακοπούλου με τον Ντίνο Χριστιανόπουλο (εκδ. Ianos), μέσα από τα σπαράγματα και τις λεκτικές ακροβασίες, γνωρίζει θέλοντας και μη πρόσωπα και καταστάσεις από την «πίσω πλευρά» της ελληνικής φιλολογίας και λογοτεχνίας. Ο θεσσαλονικιός ποιητής άλλωστε έχει παραδώσει στο πέρασμα του χρόνου μελέτες – μινιατούρες που στέκουν ως τις μέρες μας (όπως για τα λογοτεχνικά περιοδικά της Βόρειας Ελλάδας, τα τραγούδια του Τσιτσάνη, τα τυπογραφεία της Θεσσαλονίκης επί Τουρκοκρατίας κ.ά.). Μέχρι το σημείο προφανώς που επέρχεται το κριτήριο της διαψευσιμότητας (αλλά αυτό είναι σίγουρα ζήτημα των ειδικών). Εστω και εν μέσω αυτής της ακατάσχετης χολερικότητας σταχυολογεί ονόματα, τίτλους και τοπωνύμια που συνθέτουν τη χαμένη γεωγραφία της παλιάς Θεσσαλονίκης – και όχι μόνο.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ