Αποχαιρετισμός τον Αύγουστο

Παρατηρώ τον κότσο της Βιρτζίνια Γουλφ στο πορτρέτο από την Εθνική Πινακοθήκη του Λονδίνου, απέναντι στον τοίχο του δωματίου. Καταλαμβάνει, σχεδόν συμμετρικά, το μισό χώρο του πόστερ, αφήνοντας να διαφανεί η λευκότητα του προσώπου της και η αρχαιοελληνική κατατομή. Ηθελε να φωτογραφιστεί κατ’ αυτόν τον τρόπο η 20χρονη τότε φοιτήτρια του King’s College, ακριβώς την περίοδο που μάθαινε αρχαία ελληνικά; Ή να αφήσω το στιγμιότυπο να συνεχίσει ανενόχλητο μέσα στην τυχαιότητά του;