Ο όρος «βαθύ κράτος» ήταν παλιά σημείο αναφοράς στην ελληνική δημόσια ζωή. Σήμερα, η χρήση του έχει ξεφτίσει. Στη δεκαετία της πτώχευσης είναι ερώτημα αν έχουμε κράτος και όχι απλώς νομαρχία στην Ελλάδα, πόσω μάλλον «βαθύ». Εχει παραλλαγές, αλλά η κεντρική ιδέα είναι ότι πίσω και κάτω από τη δημόσια ζωή υπάρχουν μηχανισμοί που κινούν τα νήματά της. Που λαμβάνουν και εφαρμόζουν αποφάσεις που η «επίσημη» πολιτική δεν θέλει ή δεν μπορεί να λάβει. Κάτι σαν «μυστική αδελφότητα» που κατ’ άλλους προστατεύει τα συμφέροντα και τη λειτουργία της χώρας και κατ’ άλλους συνιστά ήττα της δημοκρατίας. Σήμερα είναι προφανές ότι η ιδέα του «βαθέος κράτους», που προέρχεται από τη μετεμφυλιακή περίοδο, ανήκει στη σφαίρα του φαντασιακού, όχι του πραγματικού. Αυτά, ως προς τη μυθιστορηματική πολιτικορομαντική διάσταση του όρου. Γιατί ως προς μία άλλη διάσταση, συμβαίνει μάλλον το αντίθετο: το «βαθύ κράτος» φαίνεται πώς όχι απλώς είναι υπαρκτό, αλλά ζει και βασιλεύει…

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ