Η δημοκρατία μας ανήκει θεωρητικά στις λεγόμενες «ώριμες». Δυστυχώς όμως, δεν είναι τόσο ώριμη όσο επιβάλλει η γεωγραφική θέση και επιτάσσουν οι συνθήκες. Η χώρα μας είναι ίσως η μοναδική στην Ευρώπη όπου η ζωή κυριολεκτικά παραλύει πριν από τις εκλογές. Το κράτος δεν έχει συνέχεια, διοικείται σε ασυνέχειες. Η κρατική μηχανή παγώνει ενόψει της επερχόμενης αλλαγής. Και φυσικά, πρώτο θύμα αυτού του παραλογισμού πέφτει η οικονομία.

Η ζημιά που προκαλείται ειδικά στην οικονομία είναι ακόμη μεγαλύτερη εάν λάβει υπόψη του κανείς ότι ανάμεσα στους εκλογικούς κύκλους το πολιτικό σύστημα βιώνει παρατεταμένες εκλογικές περιόδους. Γι’ αυτό χρήζει ιδιαίτερης προσοχής η παρατήρηση του ΣΕΒ ότι όσο περισσότερο διαρκεί η προεκλογική περίοδος τόσο μεγαλύτερος είναι ο κίνδυνος μιας παροδικής ύφεσης. Ο επικεφαλής του συνδέσμου των βιομηχάνων επισήμανε ακόμη ότι οι προεκλογικές παροχές και η δημοσιονομική χαλάρωση μόνο προβλήματα μπορούν να προκαλέσουν στην οικονομία.

Η κυβέρνηση δεν μπορεί να αγνοεί αυτήν την πραγματικότητα. Αν ο εκλογικός της ορίζοντας είναι ο Οκτώβριος, θα πρέπει να ανακόψει τους προεκλογικούς ρυθμούς με τους οποίους κινείται. Αν ο στόχος είναι ο αιφνιδιασμός της πρόωρης προσφυγής στις κάλπες, τότε θα πρέπει να ανοίξει επιτέλους τα χαρτιά της. Γιατί δεν είναι οι βιομήχανοι που θα πληρώσουν τα σπασμένα των πολιτικών παιχνιδιών επί της οικονομίας. Θα είναι και πάλι οι φορολογούμενοι πολίτες. Αυτοί που σηκώνουν όλα αυτά τα χρόνια το βάρος αυτής της δυσβάσταχτης κρίσης.