Εκκλησία και υποκρισία

«Θέλημα Θεού» («Grâce à Dieu», Γαλλία / Βέλγιο, 2019). Κοινωνικό δράμα του Φρανσουά Οζόν. Σε μια από τις καλύτερες στιγμές της καριέρας του, ο Φρανσουά Οζόν αφουγκράζεται ένα σεξουαλικό σκάνδαλο σχετικό με την Εκκλησία της Γαλλίας το οποίο εξακολουθεί να απασχολεί την εκεί (και όχι μόνο) κοινωνία: δεν έχει περάσει μήνας από τότε που ο καρδινάλιος Μπαρμπαρέν καταδικάστηκε σε εξάμηνη φυλάκιση με αναστολή επειδή δεν έκανε τίποτε ενώ είχε γνώση των σεξουαλικών κακοποιήσεων παιδιών του (ήδη καταδικασθέντος το 2016) πατέρα Πρεϊνά. Η ταινία μας θυμίζει ότι το ξεσκέπασμα του σκανδάλου ξεκίνησε από την ιστοσελίδα της ένωσης La Parole Libérée (Απελευθερωμένος Λόγος), μιας διαδικτυακής ομάδας που φτιάχτηκε από ανθρώπους οι οποίοι ως παιδιά κακοποιήθηκαν σεξουαλικώς στη Λυών και από έναν συγκεκριμένο ιερέα. Παρακολουθούμε τις ιστορίες τριών μελών της που υπήρξαν θύματα του Πρεϊνά. Τρεις άνθρωποι (Mελβίλ Πουπό, Ντενί Μενοσέ, Σουάν Αρλό), τρία κεφάλαια τα οποία ο Οζόν «δένει» αριστοτεχνικά τονίζοντας ότι ενώ οι τρεις αυτοί άνθρωποι προέρχονται από διαφορετικά κοινωνικά στρώματα, συνεργάστηκαν παθιασμένα για τον κοινό στόχο τους. Για τις ανάγκες μιας ταινίας μυθοπλασίας, ο Οζόν δούλεψε σαν δημοσιογράφος· έτσι όπως θα δούλευε αν έκανε ντοκιμαντέρ. Αναδεικνύει χωρίς ίχνος καταγγελίας την υποκρισία της Εκκλησίας, η οποία γνώριζε για τις πράξεις του ιερέα αλλά δεν έκανε τίποτε για να τον σταματήσει.