Η Εθνική δεν έχει περιθώρια για δεύτερη σερί αποτυχία. Τα λάθη που έγιναν στο Nations League και της κόστισαν ακριβά θα πρέπει να έχουν γίνει βίωμα στους διεθνείς και στον Αγγελο Αναστασιάδη, προκειμένου να μην επαναληφθούν. Και τούτο το ταξίδι, που αρχίζει το Σάββατο με το εκτός έδρας παιχνίδι απέναντι στο  Λιχτενστάιν, να καταλήξει εκεί που πρέπει. Στο Euro του καλοκαιριού του 2020.

Ενα ταξίδι που θα είναι πιο σύντομο από κάθε άλλη φορά. Ξεκινάμε Μάρτιο, τελειώνουμε Νοέμβριο. Σε οκτώ μήνες η Εθνική καλείται να φέρει αποτελέσματα που θα την οδηγήσουν στην πρόκριση. Καλείται να βρει το παλιό της μέταλλο, εκείνο που την πήγαινε στις μεγάλες διοργανώσεις και την οδηγούσε σε επιτυχίες.

Με την ελπίδα, φυσικά, η Ελληνική Ποδοσφαιρική Ομοσπονδία να καταλάβει επιτέλους πως η εθνική ομάδα δεν είναι… παιχνιδάκι να την κάνει ό,τι θέλει. Ούτε περιοδεύων θίασος να τη μεταφέρει από γήπεδο σε γήπεδο. Θα πρέπει άμεσα να βρεθεί μια λύση με το γηπεδικό, να καταλήξουν σε μια συγκεκριμένη έδρα, προκειμένου το αντιπροσωπευτικό μας συγκρότημα να ξέρει πού θα αγωνίζεται όταν θα τελειώσουν τα δύο πρώτα παιχνίδια που είναι εκτός έδρας.

Πάνω απ’ όλα, θα πρέπει να νιώσουν οι ποδοσφαιριστές και ο προπονητής πως η Ομοσπονδία τους σέβεται. Τους καταλαβαίνει και τους στηρίζει. Και για να συμβεί αυτό, οφείλει η Ομοσπονδία να λύσει εδώ και τώρα όλα τα ανοιχτά ζητήματα που έχει, για να μην καταλήξει η Εθνική να γυρίζει δεξιά κι αριστερά. Το ποδόσφαιρο δεν είναι μονάχα τα 90 λεπτά. Αυτή είναι η βιτρίνα. Ο ποδοσφαιριστής πρέπει να έχει γύρω του ένα περιβάλλον που θα του παρέχει ασφάλεια σε όλα. Ας μην αποτελέσουν οι κινήσεις της ΕΠΟ τροχοπέδη για τις επιτυχίες της εθνικής ομάδας.