Οι μολότοφ της ιδεοληψίας

Καλεσμένος της κρατικής τηλεόρασης ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ Γιώργος Κυρίτσης δήλωσε ότι δεν θυμάται να έχουν υπάρξει νεκροί από βόμβες μολότοφ. Θυμόταν αντιθέτως ο καλός βουλευτής ότι ο συνάδελφός μας Μανώλης Κυπραίος έχασε την ακοή του εξαιτίας επίθεσης αστυνομικών δυνάμεων: το υπογραμμίζω για να γίνει κατανοητό ότι ο Κυρίτσης ασχολείται με τους λαϊκούς αγώνες – δεν είναι κάποιος που απάντησε τυχαία. Ο ίδιος άνθρωπος ζήτησε συγγνώμη λίγες μέρες αργότερα και μετά τον θόρυβο που ξέσπασε. Το όλο περιστατικό υπήρξε τόσο εξωφρενικό, ώστε σχεδόν κανείς δεν στάθηκε στο πλαίσιο της συζήτησης που έγινε η σχετική δήλωση. Αντίθετα με αυτό που θα πίστευε κάποιος διαβάζοντας τι θυμάται και τι δεν θυμάται ο Κυρίτσης, η εκπομπή δεν αφορούσε τις μνήμες του βουλευτή: ακόμα και στην ΕΡΤ δεν υπάρχει τόσος τηλεοπτικός χρόνος ώστε να γίνει ένα τέτοιο αφιέρωμα. Η συζήτηση αφορούσε τον νέο ποινικό κώδικα και το αν η χρήση των μολότοφ θα πρέπει να είναι κακούργημα ή πλημμέλημα. Και το πρόβλημα του Κυρίτση δεν είναι η μνήμη του: είναι ότι δεν είχε φροντίσει να ενημερωθεί για το τι έχει συμβεί στην Ελλάδα εξαιτίας της χρήσης των μολότοφ. Στο μυαλό του είναι κάτι σαν πατροπαράδοτο έθιμο – για αυτό άλλωστε δεν θυμόταν και τους νεκρούς της Μarfin.