Με τη χθεσινή του ομιλία στην Κοινοβουλευτική Ομάδα του κόμματός του, ο Πρωθυπουργός απέδειξε πως η μόνη πολιτική που υπηρετεί πιστά είναι αυτή του διχασμού και της πόλωσης. Ηταν διχαστικός ο λόγος του Πρωθυπουργού και βαθύτατα λαϊκιστικός, σε μια στιγμή που το ζητούμενο για τη χώρα είναι η πολιτική ομαλότητα.

Είναι ασφαλώς λογικό και μέσα στο δημοκρατικό παιχνίδι να ανεβούν οι τόνοι όσο πλησιάζουν οι εκλογές. Θα ήταν ολέθριο όμως να βγάλει η κυβέρνηση από την ντουλάπα της διχαστικά διλήμματα του παρελθόντος και να επιστρατεύσει ρητορικές περί διεφθαρμένων ελίτ που χρησιμοποίησαν ηγέτες όπως ο Ντόναλντ Τραμπ στις Ηνωμένες Πολιτείες, ο Ματέο Σαλβίνι στην Ιταλία, η Μαρίν Λεπέν στη Γαλλία, ο Γιαροσλάβ Κατσίνσκι στην Πολωνία ή άλλοι εκπρόσωποι του δεξιού και ακροδεξιού λαϊκισμού.

Οπως αποδεικνύεται, ο αριστερός λαϊκισμός δεν διαφέρει και πολύ από τον δεξιό. Βασίζεται στην ίδια ρητορική και στα ίδια ψέματα, παραπλανά με τον ίδιο τρόπο τους πολίτες. Ολα αυτά όμως τα έζησε μία φορά η χώρα την περίοδο της κρίσης και κινδύνεψε να τιναχτεί στον αέρα. Δεν χρειάζεται να τα ζήσει ακόμη μία. Δεν χρειάζεται να την παρασύρουν σε επικίνδυνες ατραπούς μια κυβέρνηση και ένας Πρωθυπουργός που δείχνουν να έχουν χάσει την ψυχραιμία τους αρνούμενοι να συμβιβαστούν με την ιδέα πως στις δημοκρατίες η απώλεια της εξουσίας δεν είναι η εξαίρεση αλλά ο βασικός κανόνας.