Στον συνημμένο πίνακα, αποτυπώνεται η ανισότητα των δύο φύλων στην ελληνική κοινωνία. Οι γυναίκες έχουν μικρότερες μέσες αμοιβές, κυρίως λόγω απόκτησης δεξιοτήτων που αμείβονται με χαμηλότερους μισθούς, μιας και ο νόμος απαγορεύει μισθολογικές διακρίσεις, παρόλο που το μερίδιο των γυναικών με τριτοβάθμια εκπαίδευση στο γυναικείο εργατικό δυναμικό είναι υψηλότερο εκείνου των ανδρών. Οι γυναίκες βιώνουν, επίσης, μεγαλύτερη ανεργία, εκτεταμένη μερική απασχόληση (και μάλιστα μη εθελοντική), ενώ ένα υψηλότερο ποσοστό αποθαρρημένων ατόμων εκτός εργατικού δυναμικού είναι γυναίκες που, αν και είναι διαθέσιμες να εργασθούν, δεν αναζητούν εργασία. Και στην ανδροκρατούμενη κοινωνία μας, μόνο μία στους πέντε βουλευτές και υπουργούς είναι γυναίκα, μόνο μία στα δέκα μέλη διοικητικών συμβουλίων εισηγμένων εταιρειών είναι γυναίκα και μόνο 1 στα 4 ανώτατα στελέχη ιδιωτικών επιχειρήσεων και δημόσιας διοίκησης είναι γυναίκα.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ