Oι προπονητές δεν (πρέπει να) ζουν με τις κάθε λογής ενοχές τους, τα απωθημένα, τον ρεβανσισμό και τα τοιαύτα…

Πρέπει να ζουν για το σήμερα και μόνο γι’ αυτό: ούτε για το αύριο, πολλώ δε μάλλον (ούτε) για το χθες!

Γιατί τα γράφω όλα αυτά; Την ευκαιρία μού την πρόσφερε την περασμένη Δευτέρα στα Γιάννινα ο Μαρίνος Ουζουνίδης, ο οποίος προφανώς τον τελευταίο καιρό δεν αισθάνεται πολύ άνετα και δεν είναι δα ούτε στραβός, ούτε κουφός, ούτε αναίσθητος για να μη διαβάζει, να μην ακούει και να μη νιώθει τι συμβαίνει στην περιρρέουσα ατμόσφαιρα.

Μετά την καταιγίδα που ενέσκηψε στους Ζωσιμάδες και ενώ ο προπονητής της ΑΕΚ θα είχε κάθε (επιπλέον) λόγο να παραστήσει τον… Κονιόρδο και να σηκώσει το λάβαρο της θορυβώδους απάντησης στην αμφισβήτηση, ελόγου του παραδέχθηκε το προφανές και οφθαλμοφανές…

Τάδε έφη, λοιπόν, Ουζουνίδης: «Δεν θα έλεγα ότι οι επικριτές στρέφονται εναντίον μου, απλώς δεν τους άρεσε αυτό που έβλεπαν. Δεν τίθεται ζήτημα απαντήσεων εκ μέρους μου και αυτό που έχει σημασία είναι πώς ανταποκρίνεται μια ομάδα στις δύσκολες στιγμές».

Συμφωνώ και επαυξάνω, διότι όντως, όταν μια ομάδα ζορίζεται και βρίσκεται στριμωγμένη στα σκοινιά του ρινγκ, αυτό που μετράει είναι πώς θα ενεργοποιήσει τις αντιστάσεις και τα ανακλαστικά της και θα σταματήσει να δέχεται το σφυροκόπημα.

Τα υπόλοιπα είναι λεπτομέρειες: η επιστροφή του Μπακασέτα, το ντεμπούτο του Κρίστιτσιτς, η εφαρμογή της διάταξης 3-5-2 αποτελούν τα παρασυνελευόμενα της Ιστορίας, που ασφαλώς δεν τελείωσε με την τεσσάρα στα Γιάννινα, αλλά μόλις αρχίζει σε ό,τι αφορά το plan B της ΑΕΚ.

Τι σημαίνει εναλλακτικό σχέδιο; Μετά τον αποκλεισμό από την Ευρώπη και απέχοντας έναν σκασμό βαθμούς από τον ΠΑΟΚ, προφανώς οι περσινοί πρωταθλητές θα κυνηγήσουν τους ρεαλιστικούς στόχους τους που είναι η κατάκτηση του Κυπέλλου και η κατάληψη της δεύτερης θέσης στο πρωτάθλημα…