Η αντιμετώπιση του Τύπου απέναντι σε ποδοσφαιριστές νεαρής ηλικίας μπορεί να αποδειχθεί εξόχως καθοριστική για την καριέρα τους. Αυτό που μάθαμε σε όλο αυτό το… πανηγύρι που πολλές φορές στήνεται γύρω τους είναι ότι μπορεί να πάρουν λάθος δρόμο και να μην καταλάβουν πως αυτό τους κάνει κακό. Και δεν είναι μόνο ο Τύπος. Είναι και η τεράστια, πια, άνοδος των social media, εκεί που «κυκλοφορούν» από 15χρονια παιδιά μέχρι 70άρηδες άνθρωποι.
Στον Παναθηναϊκό του Δώνη και του Νταμπίζα κατάλαβαν από νωρίς τι πήγε να τους συμβεί. Καθόλου τυχαία, έπειτα από ένα παιχνίδι στο ξεκίνημα ακόμα της σεζόν, έπιασαν τον Χατζηγιοβάνη και τον Μπουζούκη, τα πιο «λαμπρά» από τα «μωρά» της ομάδας. Τους είπαν πως δεν θέλουν να τους βλέπουν ύστερα από κάθε παιχνίδι να μιλούν στον Τύπο. Διότι ο ίδιος ο Τύπος από μόνος του, ψάχνοντας νέα είδωλα και κάτι για να «πουλήσει» στο πολυπληθές κοινό του Παναθηναϊκού, θα τους έκανε δεκάδες αφιερώματα. Τι αλήθεια πρέπει να κάνει ο Τύπος στην… κακή βραδιά ενός πιτσιρικά; Αφορμή στέκεται το διπλό λάθος δύο νέων παιδιών, που στέρησε από τον Παναθηναϊκό δύο βαθμούς απέναντι στην Ξάνθη. Ο Χατζηγιοβάνης θέλησε να γίνει ήρωας και πήγε να ντριμπλάρει, αντί να διώξει, ο Μαυρομμάτης τράβηξε αντίπαλο χωρίς λόγο μέσα στην περιοχή στην τελευταία φάση.
Φυσικά η λύση δεν είναι η «ανθρωποφαγία». Οχι μόνο απέναντι σε 20χρονα παιδιά, αλλά ούτε και σε καταξιωμένους αθλητές. Οποιος παίζει, κάνει λάθη. Η λύση είναι η ισορροπία. Δεν θα βγάλουμε «νέο Ριμπερί» τον Χατζηγιοβάνη στα καλά του παιχνίδια, αλλά θα πούμε πόσο καλά στοιχεία έχει και πόση είναι η φιλοδοξία για να εξελιχθεί σε ένα υπέροχο πρότζεκτ όχι μόνο για τον Παναθηναϊκό, αλλά για ολόκληρο το ελληνικό πρωτάθλημα.
Και στον αντίποδα, δεν είναι σωστό ούτε για τον ίδιο τον παίκτη να προσπεράσουμε με ένα «δεν πειράζει» την αφέλειά του στο 94′ ενός αγώνα, που στοιχίζει στην ομάδα του. Αν όλοι του πουν πως δεν πειράζει, θα το εμπεδώσει. Ομως πειράζει. Οταν είσαι μέλος ενός συνόλου, πειράζει. Και αν δεν σ’ το πουν, θα είναι υπεύθυνοι όταν θα το κάνεις ξανά…
