Το πρωινό της 6ης του περασμένου Ιουλίου που οριστικοποιήθηκε η συμφωνία του Περιστερίου με τον Βασίλη Μουράτο, ο Αργύρης Πεδουλάκης υπήρξε κυνικώς ειλικρινής και ειλικρινώς κυνικός απέναντι στον 21χρονο γκαρντ… «Μικρέ, μαζί μου θα περάσεις δύσκολα. Είσαι αποφασισμένος να αντέξεις αυτή τη δοκιμασία; Είσαι έτοιμος από διεθνές ταλέντο να γίνεις κανονικός παίκτης και άντρας;».

Τρεισήμισι μήνες αργότερα, οι «πρίγκιπες της δυτικής όχθης» που παλιννόστησαν ύστερα από πέντε χρόνια, προελαύνουν με τρεις νίκες σε ισάριθμους αγώνες (μαζί με το προχθεσινό 71-62 κόντρα στον Χολαργό) και αμφότεροι αισθάνονται ότι εκείνες οι καλοκαιρινές κουβέντες δεν πήγαν στράφι…  «Είναι ώριμος, κατασταλαγμένος και θα γίνει ο επόμενος αρχηγός μας» σχολιάζει ο προπονητής του Περιστερίου ρίχνοντας το γάντι, το οποίο ο πρώην παίκτης του Ολυμπιακού, του Ψυχικού και του Φάρου Λάρισας πιάνει στον αέρα… «Τις μέτρησα πολύ εκείνες τις κουβέντες του κόουτς, άλλωστε η παρουσία του υπήρξε ο κυριότερος λόγος της επιλογής μου» υπερθεματίζει ο δις πρωταθλητής Ευρώπης με τις εθνικές ομάδες εφήβων και νέων. «Με υποβάλλει καθημερινά όχι μόνο στην αγωνιστική, αλλά και στην πνευματική δοκιμασία και νιώθω ότι κάνω βήματα προς τα εμπρός» λέει ο Μουράτος, ο οποίος διαθέτει οξυδέρκεια, ταχυδύναμη και ανεκτίμητες και ανεξίτηλες εικόνες από έναν θρυλικό συνονόματο του…

Μαθητεία

«Τα δύο χρόνια που έμεινα στον Ολυμπιακό ήταν το καλύτερο σχολείο και τα ακριβά δίδακτρα έπιασαν τόπο. Ο Βασίλης Σπανούλης ήταν πάντοτε το πρότυπό μου και κατάλαβα ότι έφτασε τόσο ψηλά χάρη στην αποφασιστικότητα και στη νοοτροπία του νικητή που διαθέτει. Είμαι ευγνώμων και στον ίδιο και στον Ολυμπιακό για τις εμπειρίες που μου πρόσφεραν». Το καλοκαίρι του 2014 που τον επέλεξε ο Γιώργος Μπαρτζώκας, ο Μουράτος αγωνιζόταν στην Α’ κατηγορία της ΕΣΚΑ με την ομάδα των Αγίων Αναργύρων, ήταν ακόμη μαθητής της Γ’ Λυκείου. Τέσσερα χρόνια αργότερα έχει και φιλοδοξία να πλασάρεται όνομα και πράγμα… Μουράτος! «Δεν περιμέναμε το 3-0 στην εκκίνηση, αλλά ξέραμε ότι διαθέτουμε ποιότητα και ήμασταν σίγουροι ότι θα παίζαμε καλό μπάσκετ που θα ταιριάζει στην ιστορία της ομάδας»…

Μια ιστορία, η οποία παρεμπιπτόντως προχθές κατέβηκε από το ράφι για χάρη του Μίλαν Γκούροβιτς, ο οποίος επέστρεψε έπειτα από είκοσι χρόνια στη φωλιά του, τιμήθηκε, αποθεώθηκε και ανανέωσε τους όρκους της αιώνιας αγάπης τους… «Η καρδιά μου είναι πάντοτε κίτρινη και μπλε»!