Μισή ομιλία με ψέματα κι άλλη μισή με ύβρεις κατά της αντιπολίτευσης συνέθεσαν το διάγγελμα του πρωθυπουργού Τσίπρα. Στον σωστό όμως τόπο, από πλευράς συμβολισμού: δίπλα από εκεί που βρίσκονται τα βοσκοτόπια, με τα οποία οι κύριοι Τσίπρας και Παππάς θα έδιναν τις τηλεοπτικές άδειες το 2016!

Κάτι λιγότερο από οκτώ λεπτά της ώρας, και μάλιστα μαγνητοσκοπημένα, για την ακρίβεια 461 δεύτερα, χρειάστηκαν χθες στον Πρωθυπουργό για να επιβεβαιώσει ακόμη μια φορά τον τίτλο του δημαγωγού, του ψεύτη και του διχαστικού που χρόνια τώρα διαρκώς κατακτά με την πολιτεία του.

Χωρίς περίσκεψη, χωρίς αιδώ για όλα τα δεινά που προκάλεσαν στη χώρα οι μοιραίες πολιτικές του και με περίσσευμα πολιτικού θράσους, από το ανεξάντλητο απόθεμά του, ο Πρωθυπουργός απευθύνθηκε στους Ελληνες για να παραθέσει σωρεία εξωραϊσμών και ψευδολογιών για τις ανύπαρκτες επιτυχίες της κυβέρνησής του, αλλά και να εκτοξεύσει τις πολιτικές του τοξίνες στους πολιτικούς του αντιπάλους επαναφέροντας την «περί φαυλοκρατίας» θεωρία που χρησιμοποιούσε η χούντα για τους πριν από αυτήν πολιτικούς (Παπανδρέου, Καραμανλή, Κανελλόπουλο, Μαύρο κ.λπ.). Απλώς αντί για «φαυλοκρατία», ο όρος των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ είναι το «παλιό πολιτικό σύστημα».

Εάν ο Πρωθυπουργός είχε επιλέξει να μιλήσει με ειλικρίνεια και μετριοπάθεια, αυτό πράγματι θα αποτελούσε έκπληξη, αλλά συγχρόνως και ένα βήμα προς τη σωστή κατεύθυνση. Εκείνος όμως, όπως ήταν βέβαιο άλλωστε, επέλεξε ξανά την οδό της μισαλλοδοξίας και του διχασμού. Κάτω όμως από τον επιφανειακό και διαφανή πρωθυπουργικό μανδύα οι πολίτες διέκριναν για ακόμη μία φορά τον γνωστό Αλέξη Τσίπρα της δημαγωγίας, της πόλωσης, της απαξίωσης όλων των άλλων πλην αυτού, του λαϊκισμού και του εθνικού διχασμού.

Επιπροσθέτως από τον «δεκάρικο» λόγο του Πρωθυπουργού απουσίαζε τελείως το πιο βασικό στοιχείο της στοιχειώδους πολιτικής επικοινωνίας. Εκείνο της αυτοκριτικής. Ο λαλίστατος κατά τα άλλα και ειδικός ως προς την επίρριψη ευθυνών σε άλλους πλην αυτού κ. Τσίπρας απέφυγε επιμελώς να αναφερθεί στα πεπραγμένα της κυβέρνησής του. Στις υποσχέσεις που έδωσε και δεν τήρησε. Στα μνημόνια που θα έσκιζε και τελικά υπέγραψε. Στους φόρους που θα καταργούσε αλλά αύξησε… Και πάνω από όλα στην ελπίδα που δήθεν ερχόταν αλλά που ο ίδιος σκότωσε.

Η σιωπή του Πρωθυπουργού για όλα αυτά τα ζητήματα ήταν εκκωφαντική. Και θα τη ζήλευαν ακόμη και οι αμνοί. Γι’ αυτό αντί της Ιθάκης θα ήταν καλύτερα να είχε διαλέξει μια Αλεξάνδρεια. Αλλά συγχωρέστε με, ξεχάστηκα! Ο σημερινός Πρωθυπουργός ούτε τώρα ούτε ποτέ υπήρξε «έτοιμος και θαρραλέος» και έτσι καταφεύγει στων «δειλών τα παρακάλια και τα παράπονα» που αποτελούν τη δεύτερη φύση του, από την οποία δεν μπορεί να ξεφύγει.

Σε κάθε περίπτωση το χθεσινό μονόπρακτο αποτέλεσε έναν από τους τελευταίους σταθμούς της πορείας του κυβερνητικού εκτρώματος προς τη χωματερή της Ιστορίας. Γιατί η λαϊκή ετυμηγορία είναι πια κοντά και θα είναι αμείλικτη για τον κυβερνητικό θίασο.

Ο Ανδρέας Λοβέρδος είναι κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος της Δημοκρατικής Συμπαράταξης