Τα όρια ευθύνης των νοσοκομείων για την ασφάλεια ασθενών, επισκεπτών και προσωπικού, ακόμη και όταν η φύλαξη έχει ανατεθεί σε ιδιωτική εταιρεία, καθορίζονται με πρόσφατη απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας (ΣτΕ).
Η υπόθεση, που σχετίζεται με την προστασία της ανθρώπινης ζωής, έφτασε στο Ανώτατο Δικαστήριο μετά από σοβαρό περιστατικό το 2013. Τότε, συγγενής ασθενούς εισήλθε χωρίς έλεγχο στον χώρο νοσοκομείου και τραυμάτισε νοσηλευτή. Σύμφωνα με τα στοιχεία της δικογραφίας, η σύζυγος του δράστη είχε πεθάνει από ανακοπή. Ο ίδιος έκρυψε καραμπίνα μέσα σε ψάθα, πέρασε απαρατήρητος από την είσοδο όπου υπήρχε ιδιωτικό προσωπικό ασφαλείας, ανέβηκε στους θαλάμους, πυροβόλησε και τραυμάτισε τον νοσηλευτή, πριν θέσει τέλος στη ζωή του.
Ο νοσηλευτής προσέφυγε στα Διοικητικά Δικαστήρια, τα οποία τον δικαίωσαν, επιδικάζοντάς του αποζημίωση για τη ζημία που υπέστη. Το ΣτΕ επικύρωσε την κρίση αυτή, προσδιορίζοντας με σαφήνεια το πλαίσιο ευθύνης των δημόσιων νοσοκομείων.
Η κρίση του Συμβουλίου της Επικρατείας
Το ΣτΕ έκρινε, ότι τα νοσοκομεία φέρουν αυτοτελή ευθύνη για την ασφάλεια όλων όσοι βρίσκονται στις εγκαταστάσεις τους, ακόμη και όταν η φύλαξη έχει ανατεθεί σε εξωτερικό ανάδοχο.
Επιπλέον, οφείλουν να πραγματοποιούν ουσιαστική εκτίμηση κινδύνων, να διαθέτουν επαρκές και εκπαιδευμένο προσωπικό φύλαξης και να εφαρμόζουν αποτελεσματικούς ελέγχους προσώπων και αντικειμένων κατά την είσοδο.
Οι φύλακες, σύμφωνα με την απόφαση, πρέπει να αποτρέπουν την είσοδο προσώπων ή αντικειμένων που ενέχουν προφανή κίνδυνο και να ειδοποιούν άμεσα τις αρμόδιες αρχές.
Τέλος, το ΣτΕ υπογράμμισε ότι το νοσοκομείο ευθύνεται για οποιαδήποτε ζημία προκύπτει από πλημμελή φύλαξη, ακόμη κι αν η αμέλεια αφορά το προσωπικό της ιδιωτικής εταιρείας ασφαλείας.
