«Ανέκαθεν η Δύση της Πούλιας σημάδευε και σημαδεύει την περίοδο της έλευσης του κρύου και των βροχών και προειδοποιούσε τους γεωργούς να σπεύσουν να ολοκληρώσουν την σπορά», αναφέρει ο σε ανάρτησή του ο Θοδωρής Κολυδάς.
«Παράλληλα αυτή η μεταβολή αποτελούσε προειδοποίηση και για τους κτηνοτρόφους να κατηφορίσουν στα χειμαδιά. Όπως μας λέει η παροιμία: «Στις δεκαφτά ή στις δεκοχτώ πέφτει η Πούλια στο γιαλό, και πίσω παραγγέλνει: μηδέ στανίτσα στα βουνά, μήτε γιωργός στους κάμπους», ή σε μιαν άλλη παραλλαγή: «μήτε τσομπάνος στα βουνά, μήτε γεωργός στους κάμπους».
Από την προϊστορική εποχή, οι πολιτισμοί του κόσμου συνέδεσαν την ανατολή ή τη δύση τους με γεωργικές εποχές, θρησκευτικές γιορτές και εορτές των νεκρών», καταλήγει.
