Μια χούφτα άμμος, μια ξαπλώστρα, μια ομπρέλα. Ένα ζευγάρι ξαπλωμένο στην απόλυτη ησυχία των διακοπών – και όλα αυτά, παγιδευμένα στο επάνω μέρος μιας κλεψύδρας που αδειάζει. Ο Αρκάς, με τη γνώριμη απλότητα και τη συμβολική του δύναμη, σχολιάζει με χιούμορ και μελαγχολία το πιο σύντομο, πιο πολυπόθητο και πιο ιδιαίτερο κομμάτι του χρόνου: το καλοκαίρι.
Στο σκίτσο δεν υπάρχει φασαρία, δεν υπάρχει θάλασσα. Μόνο άμμος. Και αυτή αδειάζει. Το καλοκαίρι δεν είναι αιώνιο, ούτε ανεξάντλητο. Είναι σαν τη ζωή: περιορισμένο, πολύτιμο. Ο χρόνος κυλά, η άμμος φεύγει, και το μόνο που μπορούμε να κάνουμε είναι να το απολαύσουμε όσο κρατά.
Μέσα από ένα σκίτσο που μπορεί να φανεί «ανάλαφρο», ο Αρκάς θυμίζει με απλότητα αυτό που συχνά ξεχνάμε:
- Η ξεγνοιασιά δεν κρατά για πάντα.
- Η ξεκούραση είναι πολυτέλεια.
- Και ο χρόνος, όσο κι αν προσποιούμαστε ότι τον αγνοούμε, δεν σταματά.
