Το θέμα της ημέρας, χθες στα δικά μας, ήταν η παρουσίαση των μέτρων για την αντιμετώπιση της βίας στους ανηλίκους. Συγχωρήστε μου τον κυνισμό, αλλά ούτε που έκανα τον κόπο να ακούσω τι περιλαμβάνει η δέσμη των μέτρων. Γιατί να χάσω τον χρόνο μου; Είναι βέβαιο ότι έγινε πολύ σοβαρή δουλειά στα χαρτιά – διαφορετικά δεν θα συμμετείχε και ο Πρωθυπουργός στην παρουσίαση. Εξίσου βέβαιο, όμως, είναι ότι όσο και αν είναι το σχέδιο εμπεριστατωμένο και ολιστικό, κατά την έκφραση της μόδας, δεν θα εφαρμόζεται. Η εφαρμογή του θα σκοντάφτει εκεί που σκοντάφτει κάθε προσπάθεια εξορθολογισμού και τάξης, δηλαδή στην κουλτούρα της ατιμωρησίας, που έχει εδραιωθεί και δεν φοβάται τις ασπιρίνες, με τις οποίες προσπαθεί να την αντιμετωπίσει η Πολιτεία.
Προσωπικά, βαρέθηκα έξι χρόνια δούλεμα για την αντιμετώπιση της βίας στα πανεπιστήμια, βαρέθηκα επίσης και το δούλεμα με τις κάμερες, που όλο θα μπουν και ποτέ δεν μπαίνουν. Η αληταρία του Ρουβίκωνα συνεχίζει ανενόχλητη όπως πάντα, ούτε καν τους ενοχλούν οι περίφημες Αρχές. Συμπληρώσαμε επίσης δεκαπενταετία και οι νεκροί της Μαρφίν ακόμη δεν έχουν βρει δικαίωση και ούτε πρόκειται τώρα πια. Τι συζητάμε λοιπόν; Καταλαβαίνω, βέβαια, ότι και οι κυβερνώντες πρέπει να κάνουν τη δουλειά τους, πρέπει δηλαδή να δείξουν ότι κάτι κάνουν – αυτή είναι η δουλειά. Σύμφωνοι! Και αυτό το καταλαβαίνω, καμιά δουλειά δεν είναι ντροπή – εξάλλου, δημοσιογράφος είμαι, πώς θα μπορούσα ποτέ να πω το αντίθετο; Αλλά να πάρω ξανά στα σοβαρά μεγαλεπήβολα κυβερνητικά σχέδια δεν το ξανακάνω! Αρκετά με τις ομελέτες χωρίς αβγά, δεν τρώγονται με τίποτα…
ΓΙΟΡΤΑΖΑΝ ΤΟ ΠΑΣΧΑ;
Για την έκρηξη στη Θεσσαλονίκη, που προκάλεσε τον θάνατο της γυναίκας που έβαζε τη βόμβα, η εκπρόσωπος της Αστυνομίας, Κωνσταντίνα Δημογλίδου, είπε ότι μάλλον δεν επρόκειτο για τρομοκρατία. Σοβαρά; Και τότε τι ήταν; Απόπειρα ληστείας σίγουρα δεν ήταν – δεν γίνονται έτσι αυτά. Μήπως γιόρταζαν με καθυστέρηση το Πάσχα; Θα μπορούσε, γιατί τέτοιου είδους δίποδα ζουν στον δικό τους κόσμο. Δεν υπάρχει άλλος λόγος για να τοποθετήσει κάποιος βόμβα σε μια τράπεζα, εκτός από τον εκφοβισμό, δηλαδή την πρόκληση τρόμου. Η έκρηξη όμως συνέβη πολύ νωρίς, στις 5.30 το πρωί, αν θυμάμαι καλά. Συνεπώς, η κυρία Δημογλίδου είχε μάλλον ξυπνήσει απότομα, οπότε δικαιολογείται.
Πέραν αυτού, δεν έχει νόημα να προσπαθούμε να ξεχωρίσουμε κατά πόσον η συγκεκριμένη γυναίκα λειτουργούσε με την τρομοκρατική της ιδιότητα ή με την επαγγελματική, δηλαδή του κοινού ποινικού δικαίου, την ώρα που τοποθετούσε τη βόμβα. Μιλάμε για το ίδιο πράγμα: οργανωμένο έγκλημα. Τώρα, αν έχει ποινικά ή πολιτικά κίνητρα, δεν ενδιαφέρει κανέναν.
Ο ΛΟΓΑΡΙΑΣΜΟΣ
Μεγάλη συμφορά έπαθαν οι Χούθι και τα χειρότερα έπονται! Για να καταλάβετε όμως, πρέπει να πιάσουμε την ιστορία από την αρχή. Από τα μέσα Μαρτίου, όταν ο ισραηλινός στρατός ξεκίνησε πάλι τις επιχειρήσεις στη Γάζα, οι Χούθι σταθερά εκτοξεύουν πυραύλους στο Ισραήλ. Μέχρι το Σαββατοκύριακο, είχαν εκτοξεύσει καμιά τριανταριά, πάντα με το ίδιο αποτέλεσμα: το Ισραήλ τους καταρρίπτει χωρίς καν να ηχούν οι σειρήνες, οι οποίες ακούγονται μόνο για τον φόβο των θραυσμάτων, τις λίγες φορές που ο πύραυλος καταρρίπτεται εντός του εναερίου χώρου του Ισραήλ. Οι Χούθι το κάνουν για την τιμή των όπλων και, έτσι, όλοι μένουν ικανοποιημένοι. Οι Χούθι κάνουν το χρέος τους, ενώ το Ισραήλ εκπαιδεύεται και βελτιώνει το αμυντικό του σύστημα.
Ετσι ήταν τα πράγματα μέχρι την περασμένη Κυριακή, γιατί την Κυριακή συνέβη το αδιανόητο: ένας πύραυλος των Χούθι κατάφερε να περάσει τον Σιδηρούν Θόλο και έπληξε το αεροδρόμιο Μπεν Γκουριόν, ευτυχώς χωρίς θύματα. Προφανώς ήταν ατύχημα! Εγινε κατά λάθος, δεν το ήθελαν οι άνθρωποι, δεν έχουν ιδέα πώς διάολο συνέβη! Οπως λέμε κι εμείς εδώ, ήταν η κακιά στιγμή. Αντε όμως να το εξηγήσεις αυτό στους Ισραηλινούς. Ετσι τώρα οι Χούθι περιμένουν τον λογαριασμό, δηλαδή την ανταπόδοση, που προφανώς θα είναι στο πολλαπλάσιο. Μέχρι τότε, για να περνά η ώρα, ίσως να σκέφτονται αυτό που γράφει ο Μπέρναρντ Σω σε ένα θεατρικό του, ότι κάποιες φορές η αληθινή τραγωδία στη ζωή έρχεται όταν το όνειρό σου εκπληρώνεται. Αν, βέβαια, έχουν ιδέα ποιος ήταν αυτός κι αν διάβασαν ποτέ κάτι δικό του…
ΜΕΘΑΔΟΝΗ
Η σύμβαση για το περίφημο καλώδιο ανακοινώθηκε ότι θα υπογραφεί εντός του 2025. Πολύ σωστή απόφαση, πάντως, γιατί η υπογραφή είναι το καλύτερο υποκατάστατο της πραγματοποίησης. Είναι η μεθαδόνη της…
