Αναζήτηση
Αμοιβαία αντιπάθεια
Υπάρχουν φιλίες στη διεθνή πολιτική σκηνή; Μπορούν ας πούμε οι ηγέτες δύο χωρών να αναπτύξουν φιλικές σχέσεις και μάλιστα σε τέτοιο επίπεδο ώστε να επηρεαστούν αναλόγως και αποφάσεις που αφορούν κρατικές υποθέσεις; Εχω την αίσθηση ότι σε έναν βαθμό ισχύει καταφατική απάντηση στο ερώτημα, αλλά δεν είναι ο κανόνας. Αντιθέτως, αν μεταξύ δύο ηγετών επικρατεί αμοιβαία αντιπάθεια το κλίμα στις σχέσεις των δύο χωρών που εκπροσωπούν μπορεί να επιβαρυνθεί σημαντικά και να επιδεινώσει σχέσεις που σε άλλη περίπτωση μπορεί να ήταν και ουδέτερες. Νομίζω λοιπόν ότι αυτό ήταν που έπαιξε τον σοβαρότερο ρόλο στη ρήξη μεταξύ Αθήνας και Λονδίνου, μετά την αφόρητα απρεπή και απολύτως προσβλητική στάση του βρετανού πρωθυπουργού Ρίσι Σούνακ απέναντι στον Κυριάκο Μητσοτάκη. Η αμοιβαία αντιπάθεια.
Δεν «χωνεύονται» μεταξύ τους, αυτό μπορώ να το αναφέρω και η πηγή μου είναι εξαιρετική. Επίσης, κατά την ίδια – διπλωματική – πηγή, που «μιλάει» με τους Αγγλους, αυτό που «άναψε τα λαμπάκια» του Σούνακ ήταν η συνέντευξη Μητσοτάκη στο BBC. Θεώρησε ότι πήγε να του βάλει τρικλοποδιά ενόψει των εκλογών του επόμενου χρόνου. Και σε συνδυασμό με δυο – τρία άλλα θέματα, όπως ας πούμε ότι ο δικός μας επέλεξε να συναντήσει τον Κιρ Στάρμερ, τον ηγέτη των Εργατικών και φαβορί των εκλογών, προτού συναντήσει τον βρετανό πρωθυπουργό – αυτό ήταν κάτι που τον «έκανε έξω φρενών». Εκεί όμως, λέει, που «χτύπησε κόκκινα» ο Σούνακ ήταν με το απίθανο επιχείρημα του Κυριάκου «πώς θα φαινόταν να κόβαμε την Τζοκόντα στη μέση;». Το βρήκε, λέει, «αδιανόητο»!!
Η πηγή μου ισχυρίζεται επίσης ότι ο Σούνακ μάς θεωρεί κάτι σαν δευτεράντζες της Ευρώπης και πως εξαιτίας μας δεν λύνεται το Κυπριακό, εμποδίζεται η Τουρκία να αποκαταστήσει τις σχέσεις της με την Ευρώπη και την πληρώνει η Βρετανία, στην οποία η Τουρκία στέλνει πακέτα πρόσφυγες.
Συμπέρασμα: ήταν πολλά αυτά που οδήγησαν στη ρήξη – απλώς έπεσε η σταγόνα και ξεχείλισε το ποτήρι…
Δεύτερη πόρτα σε έναν χρόνο
Μπορώ ακόμη να αποκαλύψω σήμερα ότι δεν ήταν η πρώτη φορά που ο Ρίσι Σούνακ έριξε πόρτα στον πρόεδρο Κυριάκο, όχι! Είχε προηγηθεί μια ακόμη («πόρτα») πέρυσι, ακριβώς τέτοιες ημέρες, που ο πρόεδρος Κυριάκος βρέθηκε πάλι στο Λονδίνο για επαφές με επενδυτές και οικονομικούς παράγοντες και με την ευκαιρία έγινε δεκτός στο Παλάτι από τον βασιλιά Κάρολο. Αρκετές ημέρες πριν από την πραγματοποίηση της επίσκεψης, το διπλωματικό του γραφείο ήρθε σε επαφή με την Ντάουνινγκ Στριτ 10 και βολιδοσκόπησε κατά πόσον θα ήταν εφικτή μια συνάντηση του Πρωθυπουργού με τον κ. Σούνακ. Η απάντηση ήταν ένα ξερό «όχι» και παρασκηνιακά είχε δοθεί ως μια κάποια, ανεπίσημη, εξήγηση για την άρνηση ότι ο κ. Σούνακ «δεν είχε χρόνο», επειδή ήταν πρωθυπουργός μόλις ενός μηνός και είχε άλλες προτεραιότητες. Υπενθυμίζεται σχετικά ότι ο Σούνακ ανέλαβε πρωθυπουργός τον Οκτώβριο του 2022, μετά την παραίτηση της πρωθυπουργού των Συντηρητικών Λιζ Τρας, από την οποία είχε ηττηθεί στις εσωκομματικές εκλογές.
Το «δεν έχει χρόνο» είχε ενοχλήσει και τότε τον πρόεδρο Κυριάκο και την ελληνική κυβέρνηση, αλλά δεν δόθηκε συνέχεια – άλλωστε επικοινωνιακά είχε γίνει η δουλειά με τη συνάντηση του πρωθυπουργικού ζεύγους με τον βασιλιά Κάρολο…
Η επόμενη ημέρα για τα Γλυπτά
Αν υπάρχει πάντως ένα θέμα από όλο αυτό, το οποίο προφανέστατα βάζει σε άλλη βάση το όλο θέμα με τα Γλυπτά του Παρθενώνα, είναι ποια η συνέχεια. Τι πρέπει να περιμένουμε από εδώ και πέρα. Κάτι που μεταδόθηκε ήδη από το Λονδίνο, αν τελικά πραγματοποιηθεί, θα μπορούσε να δημιουργήσει τεράστια ζημιά στην εθνική υπόθεση της επιστροφής των Γλυπτών. Πρόκειται για την πιθανή ψήφιση διάταξης η οποία θα απαγορεύει ρητά την εξαγωγή τους. Θα το αποτολμήσει ο Σούνακ, στο γινάτι με τον Μητσοτάκη; Θα φανεί.
Και κάτι ακόμη, για το οποίο μέχρι στιγμής τουλάχιστον δεν υπάρχει κάποια αντίδραση της κυβέρνησης: οι βρετανικές εφημερίδες, βασιζόμενες σε διαρροές από την Ντάουνινγκ Στριτ, ισχυρίζονταν χθες ότι ο Σούνακ ματαίωσε τη συνάντηση με τον Μητσοτάκη, επειδή ο δικός μας παραβίασε έναν βασικό όρο, ο οποίος είχε συμφωνηθεί μεταξύ των δύο πλευρών: ότι κατά την επίσκεψή του στο Λονδίνο, και πριν από την συνάντηση, ο Μητσοτάκης δεν θα αναφερόταν πουθενά, δημόσια, στην υπόθεση των Γλυπτών.
Διαρροές από το Μαξίμου διαψεύδουν πως υπήρξε τέτοια συμφωνία. Με αναζήτηση άλλοθι μου μοιάζει όλο αυτό…
Ο πήχης των ευρωεκλογών
Αναφέρθηκα τις προάλλες, με πόνο ψυχής, στο δράμα του προέδρου Αλέξη, του απόμαχου, του βετεράνου, μετά το syrizafication, και τόνιζα ιδιαίτερα το γεγονός ότι θα εξαναγκαστεί να κάθεται ανάμεσα στο ό,τι έχει απομείνει ως ΣΥΡΙΖΑ και στη νέα Κοινοβουλευτική Ομάδα, το… πόκομμα ΣΥΡΙΖΑ, που συμπεριλαμβάνει μερικούς από τους πιο στενούς του συνεργάτες κατά τη φάση της διακυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ. Και τι πληροφορήθηκα χθες; Οτι στην προ δεκαημέρου και πλέον προσπάθειά του (αληθινή, ψεύτικη, δεν έχει σημασία) να αποτραπεί η διάσπαση του κόμματος, καλούσε, λέει, τους συνομιλητές του να παραμείνουν στο κόμμα «τουλάχιστον ως τις ευρωεκλογές» και «μετά βλέπουμε».
Δεν διευκρίνισε τι θα δουν μετά αυτοί και τι θα δουν όλοι μαζί, όμως ένας τουλάχιστον από όσους συνάντησε έφυγε με την πεποίθηση ότι ο πρόεδρος Αλέξης, ο απόμαχος, ο βετεράνος, «έχει σχέδια» για το μέλλον. Τα οποία θα εξαρτήσει, προφανώς απόλυτα, από το τι «ψάρια» θα πιάσει ο ΣΥΡΙΖΑ στις ευρωεκλογές, υπό τον πρόεδρο Κασσελάκη. Τούτου δοθέντος, αυτομάτως το συσχέτισα με τις δηλώσεις διαφόρων δικών του, όπως ο Νικόλας ο «13-0 από τα αποδυτήρια» Παππάς, ο Θάνος Θεοχαρόπουλος κ.λπ., ότι ο πήχης για τον ΣΥΡΙΖΑ του νέου προέδρου στις ευρωεκλογές είναι το 17% που έλαβε το κόμμα στις εθνικές εκλογές του Ιουνίου, κάτω από την εμπνευσμένη καθοδήγηση του προέδρου Αλέξη του απόμαχου, του βετεράνου…
Αν δεν πιάσει αυτό το ποσοστό, υπονοούν τα παλικάρια που ελέγχει, θα κουνήσουν μαντίλι όλοι μαζί στον πρόεδρο Κασσελάκη. Απλά…
Ψάχνουν ρόλους
Στο μεταξύ οι άλλοι, οι «φευγάτοι», συσκέφθηκαν και χθες το βράδυ – αλλά εγώ «έκλεισα» νωρίς και δεν πρόλαβα να καταγράψω τις αποφάσεις τους – σχετικά με την καινούργια Κοινοβουλευτική Ομάδα που θα κάνει πρεμιέρα στη Βουλή, σήμερα ή αύριο. Αν δεν μεσολάβησε κάτι ιδιαίτερα σημαντικό, ο σοβαρός και μετριοπαθής Αλέξης Χαρίτσης φαίνεται να αναλαμβάνει τον ρόλο του προέδρου της Κοινοβουλευτικής Ομάδας, με «παραστάτες» στη λειτουργία της Ομάδας, εντός της Βουλής, τον Ευκλείδη Τσακαλώτο και τον Νάσο Ηλιόπουλο. Δεν αποκλείεται όμως να δοθεί ρόλος και σε ένα ακόμη στέλεχος των «11», προκειμένου να υποστηριχθεί η παρουσία τους στο Κοινοβούλιο. Θα είναι ο αψύς Τζανακόπουλος αυτός; Ή μήπως μια γυναίκα; Οπως ας πούμε η κυρία Πέτη Πέρκα, εκ Φλωρίνης ορμωμένη; Θα φανεί, σύντομα. Οπως θα φανεί και πόσο σύντομα θα ξεκινήσουν οι αψιμαχίες με τον ΣΥΡΙΖΑ…
Γιατί αυτό θα γίνει τελικά – θα διαγκωνίζονται ποιος θα εκπροσωπήσει τον χώρο της Αριστεράς και ποιος θα ασκήσει πιο έντονη και περισσότερο εντατική αντιπολίτευση στην κυβέρνηση…
Ο κατάλληλος άνθρωπος
Κλείνοντας, να χαιρετίσω απόφαση προέδρου Στέφανου (Κασσελάκη) να (δι)ορίσει τον φίλο μου Νικόλα Φαραντούρη σύμβουλο Ευρωπαϊκής Πολιτικής. Ο Κεφαλλήν Φαραντούρης είναι αυτό που λέμε ο κατάλληλος άνθρωπος στην κατάλληλη θέση.
Καθηγητής Ευρωπαϊκού Δικαίου και Δικαίου της Ενέργειας στο Τμήμα Διεθνών και Ευρωπαϊκών Σπουδών του Πανεπιστημίου Πειραιώς και κάτοχος της Ευρωπαϊκής Εδρας Jean Monnet στο Ευρωπαϊκό Δίκαιο Ανταγωνισμού, Ενέργειας και Μεταφορών, αναμένεται να σκίσει. Στα δάχτυλα τα παίζει τα ευρωπαϊκά, τόσο δυνατός είναι. Λείπει βέβαια ο Παπαδημούλης από τον ΣΥΡΙΖΑ, αλλά τι να γίνει, θα βολευτούν με Φαραντούρη…
