Πέρυσι παραβρέθηκε στη δεξίωση για την επέτειο της αποκατάστασης της Δημοκρατίας ως καλεσμένος της Κατερίνας Σακελλαροπούλου, ενώ μόλις προχθές είδε από κοντά την ορκωμοσία της νέας Βουλής. Ο Μπάμπου διεκδικεί και δικαίως τον τίτλο του πιο κοινωνικού και… θεσμικού τετράποδου, αφού μετά το Προεδρικό Μέγαρο έγινε ο πρώτος σκύλος – οδηγός που μπαίνει στη Βουλή, αφήνοντας τα χνάρια του στο κόκκινο χαλί του περιστυλίου και όχι μόνο.

Ο Μπάμπου ήταν προσκεκλημένος του βουλευτή Επικρατείας της Νέας Δημοκρατίας Γιώργου Σταμάτη, ο οποίος συνοδευόταν επίσης από την ψυχολόγο και πρόεδρο της Σχολής Σκύλων – Οδηγών Τυφλών «Λάρα» Ιωάννα Μαρία Γκέρτσου και τη δικηγόρο Αγκαθα Καρρά. Δύο γυναίκες που αντιμετωπίζουν προβλήματα όρασης, αλλά έχουν δώσει μεγάλες μάχες για την προσβασιμότητα των ανθρώπων με αναπηρία σε όλους τους χώρους. «Αν αξίζει κάποιος να πατά σε κόκκινα χαλιά, αυτός είναι ο καλύτερος φίλος του ανθρώπου», έγραψε η Ιωάννα Μαρία Γκέρτσου κάτω από τη φωτογραφία που έδειχνε τον Μπάμπου να μπαίνει στη Βουλή.

Πόζαρε για δεκάδες φωτογραφίες

Η πολύβουη Βουλή δεν αποσυντόνισε τον Μπάμπου, ο οποίος ανέβηκε τα σκαλιά και μπήκε στο εσωτερικό ανέμελος και με την ουρά του να κουνιέται από χαρά, σαν έτοιμος να παίξει στο πάρκο. Ωστόσο, όπως όλοι ομολογούν, ήταν «κύριος» καθ’ όλη τη διάρκεια της ορκωμοσίας, χωρίς να ακουστεί ούτε ένα γάβγισμά του. Μάλιστα, ήταν τέτοια η υποδοχή που του επεφύλαξαν που, εκτός από τα αμέτρητα χάδια, πόζαρε για δεκάδες φωτογραφίες, τόσο με πολιτικούς όσο και με τους αστυνομικούς και το λοιπό προσωπικό της Βουλής.

Ο Μπάμπου είναι ο τρίτος σκύλος – οδηγός που έχει η Ιωάννα Μαρία Γκέρτσου, μετά τη Λάρα και τη Μέι, και τη συνοδεύει σε όλες τις δραστηριότητές της, από το Νοσοκομείο Παίδων «Η Αγία Σοφία», όπου εργάζεται ως ψυχολόγος, μέχρι τις κοινωνικές εκδηλώσεις και τις καθημερινές δραστηριότητες. «Είναι τα «μάτια» μου κι επειδή ακριβώς είμαι ένας ιδιαίτερα δραστήριος άνθρωπος, όπου κι αν πηγαίνω είναι πάντα μαζί μου», εξηγεί στα «ΝΕΑ» η ίδια, που από το 2008 διευθύνει και τη ΜΚΟ Σχολή Σκύλων – Οδηγών Τυφλών «Λάρα», μία εκ των δύο στην Ελλάδα.

«Το μήνυμα που θέλουμε να μεταδώσουμε»

Η εικόνα του σκύλου – οδηγού να μπαίνει παντού θα πρέπει να γίνει, όπως σημειώνει, αυτονόητη και καθημερινή. «Δεν θα πρέπει να μείνουμε στο γεγονός ότι ο Μπάμπου μπήκε στη Βουλή, θα πρέπει να πάμε παρακάτω. Κι αυτό νομίζω είναι και το μήνυμα που θέλουμε να μεταδώσουμε, ότι δηλαδή οι άνθρωποι με κάθε μορφής αναπηρία, είτε σωματική είτε αισθητηριακή, μπορούν να μπουν παντού, αρκεί να υπάρχουν τα μέσα. Εάν τους παρέχονται όσα χρειάζονται με βάση τη βλάβη που έχουν, τότε οι άνθρωποι αυτοί θα μπορούν να φτάσουν στο απόγειο των ικανοτήτων τους και όχι να παραμένουν «αγκυροβολημένοι», επειδή δυσκολεύονται μόνοι τους στα απλά και αυτονόητα, από το να περάσουν τη διάβαση μέχρι να ανέβουν τα σκαλιά».

Πριν από μερικά χρόνια, προσθέτει η Ιωάννα Μαρία Γκέρτσου, η είσοδός της στο λεωφορείο ή ακόμη και στο σουπερμάρκετ με τον σκύλο – οδηγό δεν ήταν καθόλου αυτονόητη. Αντιθέτως, αντιμετωπιζόταν ως ένα είδος… ατραξιόν. Πλέον, όμως, έπειτα από καθημερινούς αγώνες για την αποδοχή της έννοιας της προσβασιμότητας, η εικόνα αποτελεί κάτι οικείο για το κοινωνικό σύνολο.

«Στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο η εικόνα ενός ανθρώπου με αμαξίδιο ή με σκύλο – οδηγό είναι κοινή. Ελπίζω ότι η εικόνα του Μπάμπου στη Βουλή ή πέρυσι στο Προεδρικό Μέγαρο να μην είναι η μοναδική και να ακολουθήσουν κι άλλες σε όλους τους χώρους. Είναι θέμα παιδείας και φυσικά υποδομών, που θα πρέπει να διευκολύνουν την πρόσβαση παντού. Σύμμαχός μας η εκπαίδευση και η ενημέρωση όλων. Δεν είναι δυνατόν σήμερα, για παράδειγμα, να παρκάρουμε στα πεζοδρόμια», συνεχίζει η ίδια.

Δαπανηρή εκπαίδευση

Στη χώρα μας, οι σκύλοι – οδηγοί είναι λίγοι συγκριτικά με τον αριθμό των ατόμων που έχουν σοβαρά προβλήματα όρασης. Είναι ενδεικτικό πως αυτή τη στιγμή υπάρχουν 25 σκύλοι – οδηγοί για περίπου 16.000 ανθρώπους που τους έχουν ανάγκη. Η εκπαίδευσή τους, άλλωστε, δεν είναι μια εύκολη διαδικασία και σίγουρα είναι δαπανηρή. Κάθε χρόνο βγαίνουν ένα με δύο εκπαιδευμένα σκυλιά. «Αυτή τη στιγμή, μάλιστα, εκπαιδεύεται μόλις ένας σκύλος – οδηγός», λέει η ψυχολόγος. Σημειώνεται πως οι σκύλοι – οδηγοί είναι κατά βάση λαμπραντόρ ριτρίβερ, ωστόσο επιλέγονται από κουτάβια με βάση γενετικά και ψυχολογικά χαρακτηριστικά. Η εκπαίδευσή τους διαρκεί περίπου δύο χρόνια και κοστίζει περίπου 20.000 ευρώ. Συνήθως, δε, οι σκύλοι – οδηγοί βγαίνουν στη… σύνταξη στα 10 με 11 χρόνια υπηρεσίας.

Την ίδια στιγμή, δεν μπορούν όλοι οι τυφλοί, όπως υπογραμμίζει η πρόεδρος της Σχολής Σκύλων – Οδηγών Τυφλών «Λάρα», να έχουν σκύλο – οδηγό. «Θα πρέπει να είναι άτομα κοινωνικά δραστήρια, να έχουν καλό προσανατολισμό με τα αφτιά τους, να έχουν μάθει να ζουν αυτόνομα και να κινούνται με λευκό μπαστούνι. Εάν αυτές οι συνθήκες δεν υπάρχουν, ο σκύλος θα είναι βάρος παρά βοήθημα. Χρειαζόμαστε, λοιπόν, περισσότερες σχολές και σκύλους – οδηγούς. Ξέρετε, υπάρχουν τυφλοί κυρίως σε περιοχές της περιφέρειας που ζουν – αναγκαστικά – αποκλεισμένοι», καταλήγει η Ιωάννα Μαρία Γκέρτσου.

Τελευταία Νέα