Η «Αιολία», μουσικό έργο του Μιχάλη Νικολούδη, κυκλοφόρησε το 1995 (remastering το 2014) και άφησε το στίγμα της στην ελληνική δισκογραφία, εγκαινιάζοντας ένα διάλογο ανάμεσα στις μουσικές παραδόσεις του Αιγαίου και της Ανατολικής Μεσογείου.

Ένας από τους σπουδαίους μουσικούς και τραγουδιστές που –σε συνεργασία με τον Νικολούδη– έδωσαν σάρκα και οστά στην «Αιολία» ήταν ο γεννημένος στις 3 Φεβρουαρίου 1946 Βασίλης Σκουλάς.

Ένα από τα τραγούδια της «Αιολίας» ήταν «Ο ήλιος θεός», με τη φωνή του Σκουλά, «φωνή που ζωντανεύει τους αιώνες που πέρασαν» κατά τον Νικολούδη:

Σαν το σύννεφο φεύγω πετάω

έχω φίλο τον Ήλιο Θεό

με του αγέρα το νέκταρ μεθάω

αγκαλιάζω και γη κι ουρανό.

Και χωρίς τα φτερά δε φοβάμαι

το γαλάζιο ζεστή αγκαλιά

στα ψηλά τα βουνά να κοιμάμαι

στο Αιγαίο να δίνω φιλιά.

Λευτεριά στους ανέμους ζητάω

έχω πάψει να είμαι θνητός

ανεβαίνω ψηλά κι αγαπάω

δίχως σώμα χρυσός αετός.

Και χωρίς τα φτερά δε φοβάμαι

το γαλάζιο ζεστή αγκαλιά

στα ψηλά τα βουνά να κοιμάμαι

στο Αιγαίο να δίνω φιλιά.

Σαν το σύννεφο φεύγω πετάω

έχω φίλο τον Ήλιο Θεό

με του αγέρα το νέκταρ μεθάω

αγκαλιάζω και γη κι ουρανό.

(στίχοι: Πάρης Μήτσου)