Πηγαίνοντας προς τα γραφεία των Οικολόγων Πρασίνων στην Πατησίων, σκέφτομαι πως η ευρύτερη οικολογική επικράτεια πρέπει αυτόν τον καιρό να νιώθει δικαιωμένη. Δεν είναι και λίγο εξάλλου, αυτά για τα οποία εκείνοι προειδοποιούσαν εδώ και χρόνια, τώρα να τα οικειοποιούνται όλοι οι πολιτικοί χώροι. Κλιματική κρίση, αειφορία, πράσινη πολιτική, ανανεώσιμες πηγές ενέργειας και άλλα.

Ο λόγος που προσέρχομαι στον χώρο του κόμματος που φέτος κλείνει τα 18 του χρόνια (ιδρύθηκε το 2002) και έφτασε να συγκυβερνά με τον ΣΥΡΙΖΑ είναι κάποιες διεργασίες που σημειώνονται για έναν νέο πράσινο φορέα.

Για να αποσαφηνίσουμε: οι διεργασίες δεν αφορούν τους Οικολόγους Πράσινους, αλλά μια σειρά προσώπων που έχουν αποχωρήσει εδώ και χρόνια απ’ το κόμμα, όπως οι πολύπειροι Νίκος Χρυσόγελος και Μιχάλης Τρεμόπουλος. Αλλά και πολιτικές οργανώσεις που θα συμμετάσχουν σε ιδρυτικό συνέδριο στις 21 και 22 Μαρτίου – τώρα γίνονται προσυνεδριακές διαδικασίες.

«Το συνέδριο θα είναι αφετηρία διεργασιών και όχι κατάληξη» μου λέει ο Χρυσόγελος, «ψυχή» του μικρότερου κόμματος των Πρασίνων (Αλληλεγγύη – Δημιουργία – Οικολογία) και πρώην ευρωβουλευτής, που επίσης ξεκαθαρίζει πως ο χώρος του είναι αποφασισμένος να διαχυθεί σε έναν νέο μαζικό φορέα. «Θα συμμετέχουν και οι Πειρατές, στελέχη που έχουν αποχωρήσει από τους Οικολόγους Πράσινους, αλλά και ανένταχτοι πρώην του Ποταμιού» συμπληρώνει ο Χρυσόγελος, ενώ σημειώνει πως διατηρεί την πολιτική του διαφωνία με τη μη αυτονομία που δεν κράτησαν οι τέως σύντροφοί του σε σχέση με τον ΣΥΡΙΖΑ και το πώς στάθηκαν στη συγκυβέρνηση.

Αυτό εξηγεί και γιατί ο Χρυσόγελος και ο Τρεμόπουλος δεν επιστρέφουν στους Οικολόγους Πράσινους ώστε όλοι μαζί να φτιάξουν τον νέο πράσινο φορέα. Θυμίζω πως οι Γιάννης Τσιρώνης και Γιώργος Δημαράς, στελέχη των Οικολόγων Πράσινων, είχαν πάρει υπουργικές θέσεις ως εκπρόσωποι της πράσινης συνιστώσας της κυβέρνησης των ΣΥΡΙΖΑ και ΑΝΕΛ, ενώ ο Χρυσόγελος και η ομάδα του είχαν ήδη αποχωρήσει από το κόμμα από το 2014.

Στην Πατησίων έχει ρύπανση, αλλά ο όροφος των Οικολόγων Πράσινων έχει φως και μπόλικο κόσμο που δουλεύει πυρετωδώς. Αν ο ΣΥΡΙΖΑ σήμερα κάνει την κυβερνητική του αποτίμηση, οι ίδιοι, ως αυτόνομοι συγκυβερνήτες του, την έχουν κάνει ήδη, ενώ δεν συμμετέχουν στις διεργασίες για νέο πράσινο φορέα. Για αυτούς εξάλλου ο πράσινος φορέας με βιωμένη πολιτική πείρα, εκλεγμένους σήμερα στην Τοπική Αυτοδιοίκηση, στελέχη με κυβερνητική εμπειρία είναι οι Οικολόγοι Πράσινοι. Και μάλιστα θεωρούν πως έχουν αφήσει θετικό αποτύπωμα από τα υπουργεία που πέρασαν.

 

Το στίγμα

Η Δήμητρα Λυμπεροπούλου, στέλεχος του κόμματος και εκλεγμένη περιφερειακή σύμβουλος με την Πράσινη Πελοπόννησο, ξεκαθαρίζει το στίγμα τους στη στρογγυλή τράπεζα όπου συνομιλούμε, παρόντων και άλλων στελεχών: «Το 2002 ιδρύθηκε το κόμμα και από τότε είναι μέλος του Ευρωπαϊκού Πράσινου Κόμματος». Με ποιο βασικό πρόσημο; «Την Πολιτική Οικολογία. Αυτό τα λέει όλα. Και δεν αφορά μόνο το περιβάλλον, αλλά ο όρος βλέπει την κοινωνία και το περιβάλλον σε ένα ολιστικό μοντέλο. Πρόθεσή μας δεν είναι μόνο να σώσουμε τη φύση, αλλά να σώσουμε και τον άνθρωπο γιατί όταν έχεις ένα άρρωστο περιβάλλον ο άνθρωπος δεν μπορεί να είναι υγιής» λέει η Λυμπεροπούλου.

Κάθε κουβέντα για Αριστερά – Δεξιά ή καπιταλισμό – σοσιαλισμό γειώνεται ευγενικά από την παρέα των στελεχών. «Πιστεύουμε σε ένα άλλο σύστημα: σε αυτό της βιώσιμης ανάπτυξης. Ανάπτυξη για όλους, όχι για λίγους. Δεν έχει σχέση αυτό με καπιταλισμό ή σοσιαλισμό. Η πράσινη πολιτική είναι άλλο σύστημα» συμπληρώνει η Λυμπεροπούλου. Και πώς βλέπουν το πέρασμά τους από την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ;

«Το αποτύπωμά μας είναι θετικό. Κάναμε πολλά που έπρεπε να γίνουν και που σχετίζονται με τον οικολογικό χώρο. Να τοποθετούμε πάντως τα πράγματα στη συγκυρία και στο χρονικό πλαίσιο. Η χώρα τότε, το 2015, ήταν στο χείλος της καταστροφής, δεν ήταν κανονική περίοδος. Εχουμε κάνει απολογισμό. Εγιναν βήματα σε προστατευόμενες περιοχές, φορείς διαχείρισης, δασικούς χάρτες.

Επιτεύγματα ενός μικρού κόμματος που βρέθηκε στην κυβέρνηση και άφησε το αποτύπωμά του – άλλα δεν τα προλάβαμε» λέει ο συντονιστής των Οικολόγων Πράσινων Μανώλης Βέμης, ενώ με αιχμηρό τρόπο σημειώνει την αντίθεση του κόμματός τους με τις εξορύξεις: «Είμαστε φανατικά κάθετοι κατά των εξορύξεων. Είναι ένα σημείο που διαφέρουμε από την Αριστερά». Στην πολιτική κριτική για τις υπουργικές θέσεις τους απαντούν: «Οταν εμείς αποφασίσαμε για συνεργασία, δεν υπήρχε συμφωνία για κυβερνητικές θέσεις. Θέλαμε να δώσουμε στη χώρα μια άλλη πορεία ως προς την ανάπτυξή της, δεν είχαμε δεσμεύσεις να γίνουμε υπουργοί, η απόφαση πάρθηκε το 2014» λέει η Λυμπεροπούλου.

Υπερασπίζονται με θέρμη αυτά που κατάφεραν στην κυβέρνηση, όπως η στήριξη στη βιολογική γεωργία και κτηνοτροφία, το εθνικό σχέδιο διαχείρισης δασών, η πλαστική σακούλα, ενώ υπενθυμίζουν πως έμειναν και εκκρεμότητες (όχι με ευθύνη τους, τονίζουν), όπως το νομοσχέδιο που δεν προχώρησε για την απαγόρευση της καλλιέργειας των γενετικά μεταλλαγμένων. Στο αν θα πήγαιναν σε σύμπραξη με άλλους για πράσινο φορέα είναι σαφείς: «Είμαστε σε διαδικασία διεύρυνσης και ενοποίησης του οικολογικού χώρου» λέει ο Βέμης.

«Είμαστε ο μεγαλύτερος εκφραστής του χώρου» σημειώνει η Κατερίνα Λαδοπούλου απ’ το Γραφείο Τύπου των Οικολόγων Πρασίνων, ενώ συμπληρώνουν πως συνεχίζεται η προεκλογική τους συμφωνία με τον ΣΥΡΙΖΑ – από τον Σεπτέμβριο ένας βουλευτής Επικρατείας της Κουμουνδούρου θα παραιτηθεί και η Ανδρικοπούλου από το εν λόγω κόμμα θα πάρει την έδρα του. «Ο κόσμος μάς εμπιστεύεται, η ομπρέλα του χώρου είναι εδώ» λένε τα στελέχη των Οικολόγων Πρασίνων. Ο πλανήτης σώζεται; «Είμαστε η τελευταία γενιά που μπορούμε» μου απαντούν. Και αν βλέπουν θετικά τη μικρή Γκρέτα; «Χαιρόμαστε που τα νέα παιδιά βγήκαν στους δρόμους, έχουμε πολλές Γκρέτες» καταλήγουν.