1. Γιατί παρέμεινε ένας αμετανόητος ροκάς. Από τον εποχή των Τερμιτών και σε όλη την πορεία του δεν εγκατέλειψε ποτέ τα ατμοσφαιρικά, «σκοτεινά» αλλά δύσκολα για πολλούς κομμάτια. Κατάφερε, ωστόσο, από ένα σημείο και μετά να έχει απήχηση σε ευρύτερο κοινό, καταφέρνοντας και πολύ ψηλές πωλήσεις, με πιο εξωστρεφή τραγούδια, όπως «Ένας Τούρκος στο Παρίσι», «Έλα ψυχούλα μου» και «Τι ζητάω».

2. Γιατί γνώρισε στο ελληνικό κοινό ιταλούς τροβαδόρους που με τις μελωδίες του ντύθηκαν μερικές από τις πιο πολυτραγουδισμένες εγχώριες επιτυχίες. Το «Άννα», τα «Τερατάκια τσέπης», ο «Σουλτάνος», το «Τι να πω» είναι ψηλά σε μια λίστα που δεν τελειώνει εύκολα. Ο Λαυρέντης Μαχαιρίτσας αγαπούσε τη μουσική των γειτόνων, και τους εκφραστές της και το έδειχνε με κάθε ευκαιρία.

3. Γιατί ήταν πολυπράγμων, εκτός από συνθέτης και ερμηνευτής των τραγουδιών του, μπορούσε να πει επάξια και κομμάτια άλλων συνθέτων («Σχήμα λόγου», «Ο κήπος στην ταράτσα», όπως και να χαρίσει μελωδίες του σε άλλους τραγουδιστές («Πεθαίνω για σένα», «Έτσι κι αλλιώς»)

4. Γιατί με το αυτοβιογραφικό «Διδυμότειχο μπλουζ» δημιούργησε τον παντοτινό ύμνο των φαντάρων. Λαϊκό κατά βάση, τρελή ροκιά σαν αποτέλεσμα.

5. Γιατί με το «Πόσο σε θέλω» ερωτευτήκαμε παράφορα οι σημερινοί 35άρηδες πριν προλάβουμε να γνωρίσουμε το μεγαλείο του «Ο Μαγαπάς και η Σαγαπώ» και να κλάψουμε με την «Απουσία».

6. Γιατί με το «Ψυχή βαθιά» που ερμηνεύει με τον Αντώνη Μιτζέλο περιέγραφε γλαφυρά όσο λίγοι την ελληνική πραγματικότητα. «Ζητάς πατρίδα μου να μείνω στη παράγκα άχρηστη βάρδια σε ετοιμόρροπη σκεπή τα σύνορά της να φυλάω απ’ τον ληστή αυτόν που εσύ τον έχεις κάνει μάγκα και που μονάχη σου τον άφησες να μπει προσφέροντάς του τη ζωή μου για μπροστάντζα».

7. Γιατί με το «Πατέρα σ’ αγαπώ» από το «Παυσίλιπον» και εκείνο το σπαρακτικό «Τι ώρα θα γυρίσω απόψε πατέρα» βρήκαμε την ευκαιρία να πούμε και στους δικούς μας πατεράδες αυτά που δεν τολμούσαμε χρόνια. Ο ίδιος έχασε τον πατέρα του, εξαιρετικό μουσικό, σε πολύ νεαρή ηλικία.

8. Γιατί με το «Τερατάκια τσέπης» συνομιλήσαμε με τους γονείς μας και στη συνέχεια με τα παιδιά μας. Και αν σαν παιδί δεν μπορείς να καταλάβεις εύκολα το «Παιχταρά πάρτα μου όλα, άσε μόνο κάτι για τον ψυχαναλυτή» όταν γίνεις γονιός ξέρεις ακριβώς για πιο πράγμα μιλάει. Εκείνος είχει τρομερή αδυναμία στην μονάκριβη κόρη του. Και εκείνη ήταν αυτή που τον βρήκε πρώτη μετά το καρδιακό επεισόδιο.

9. Γιατί σε ένα από τα τραγούδια -σίγουρα το πιο συγκινητικό- για την γυναίκα της ζωής του δεν δίστασε να πει όλες τις αλήθειες του. Από το «απαγορευμένο» τσιγάρο που έκανε πριν το πρώτο τους ραντεβού, μέχρι και το «ότι έγινα σε εσένα το χρωστάω». Το «Τόσα χρόνια μια ανάσα» είναι μια τρυφερή δημόσια ερωτική εξομολόγηση την οποία «δανειστήκαμε» αμέτρητες φορές.

10. Γιατί ακόμα και όταν έπαιζε στην Αγράμπελη, στη Ζυγό, στο Λυκαβητό, στην Ακτή, σε μικρά μπαρ της επαρχίας αλλά και το Καλλιμάρμαρο μπροστά σε χιλιάδες κόσμου και με σπουδαίους καλεσμένους, ήταν πάντα ειλικρινής. Πρώτα στον εαυτό του και μετά στο κοινό. Ήξερε ποιος είναι και ήξερε από μικρός τη μουσική θέλει να φτιάξει. Και αυτό το όνειρο δεν το εγκατέλειψε ποτέ.

Για αυτούς τους δέκα λόγους και για άλλους τόσους και άλλους τόσους το πρωί της Δευτέρας -μίας μέρας που σιχαινόταν- το ελληνικό κοινό πάγωσε. Δεν μπορούσε και δεν ήθελε να το πιστέψει. Στα σκαριά ένας ακόμα δίσκος, το κλείσιμο μιας πολύ πετυχημένης σεζόν με μια μεγάλη συναυλία στο Ηρώδειο και στο μυαλό δεκάδες ιδέες για μουσικές δημιουργίες.

Τη Δευτέρα πολλοί επίσης δικοί μας αγαπημένοι σάστισαν σε ένα τηλεφώνημα. Ο κολλητός και κουμπάρος του Διονύσης Τσακνής, ο Νίκος Πορτοκάλογλου με τον οποίο πέρασαν μαζί μια ολόκληρη χρονιά, οι άνθρωποι της εταιρείας του, ο Βασίλης Παπακωνσταντίνου που με τον οποίο ερμήνευσε το αξέχαστο «Να δεις τι σου χω για μετά», ο Διονύσης Σαββόπουλος που τον λάτρεψε πριν ακόμα το «Και τι ζητάω», ο Γιώργος Νταλάρας που μπορεί να τον «έσωσε» δύο φορές καλλιτεχνικά αλλά και εκείνος ένα από πιο δυνατά ροκ κομμάτια της καριέρας του, ο Αντώνης Μιτζέλος, ο Γιάννης Σπυρόπουλος, η οικογένεια του Δημήτρη Μητροπάνου, με τον οποίο τον συνέδεε βαθιά φιλιά και τόσοι άλλοι. Οι περισσότεροι από αυτούς θα βρεθούν μαζί με όλους εμάς στο νεκτροταφείο Ζωγράφου το μεσημέρι της Τετάρτης για ένα τελευταίο αντίο στον αγαπημένο Τερμίτη, για μια «Τελευταία πράξη». Γιατί μετά «δεν έχει άλλο τραγούδι»…