Οι φωτογραφίες θα μπορούσαν να παίζουν με μουσικό χαλί το «πήγα στα μέρη που σε είχα πρωτοδεί…» με ελαφρά στιχουργική παραλλαγή. Λίγο η άγρια κρητική ομορφιά, λίγο η ρακή, λίγο η ακροθαλασσιά, λίγο το αλμυρό το αεράκι, δεν θέλει πολύ να παρασυρθεί κανείς σε λυρικές εξάρσεις. Κι ας μην είναι σελίδα από ταξιδιωτικό οδηγό ή περιοδικό λαϊφστάιλ, αλλά τα ρεπορτάζ από τις διακοπές του Πρωθυπουργού στο νότιο Ρέθυμνο, παρέα με τον καρδιακό του φίλο, Παύλο Πολάκη.

Είναι, βλέπετε, αυτό το κλισέ που λέμε καμιά φορά οι δημοσιογράφοι, η «ανθρώπινη πλευρά της πολιτικής». Δεν μπορούμε να της αντισταθούμε.

Ο Παύλος Πολάκης έλειψε μονάχα λίγα εικοσιτετράωρα από την επικαιρότητα, στο διάλειμμα της ραστώνης του Πάσχα, από τη μέρα εκείνη που θεώρησε λογικό να κάνει επίθεση στον υποψήφιο ευρωβουλευτή της ΝΔ και συνάδελφό του γιατρό, Στέλιο Κυμπουρόπουλο, για το ότι έκανε χρήση δικαιώματός του. Με ανάρτηση του ΦΕΚ της πρόσληψής του στο Facebook, με ασυνταξίες και πολλά θαυμαστικά.

Πολλοί βιάστηκαν να πουν τότε ότι ο Παύλος Πολάκης έχει γίνει αγκάθι στο πλευρό του Πρωθυπουργού, ενώ μερικά σημαντικά στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ, όπως ο Νίκος Φίλης, έσπευσαν να διαχωρίσουν τη θέση τους, όχι από την ουσία των παρεμβάσεων του Πολάκη βέβαια, αλλά από το ύφος του.

– Γιατί δεν αποτελεί έκπληξη η επιλογή του πρωθυπουργού να κάνει διακοπές με τον φίλο του, τον Παύλο;

–  Τι δένει τους δύο άνδρες πιο πολύ;

– Γιατί η προαναγγελία της πρότασης μομφής λειτούργησε σαν παγίδα;

– Γιατί δικαιώνεται η ΝΔ;

Διαβάστε αναλυτικά το ρεπορτάζ στην έντυπη έκδοση των «Νέων» της Πέμπτης

«Το κόμμα είμαι εγώ και ο… Πολάκης!»