Αναζήτηση
Υπό κανονικές συνθήκες η πολιτική διορισμών ήταν ένα από τα προεκλογικά «χαρτιά» της κυβέρνησης. Με την –τυπική– έξοδο από τα μνημόνια περνάγαμε στον κανόνα μία αποχώρηση – μία πρόσληψη στο δημόσιο και άρα μπορούσαν να γίνουν ξανά διορισμοί ειδικά σε κλάδους, όπως η εκπαίδευση που εξαιτίας των μνημονιακών περιορισμών είχαν μεγάλα κενά.
Και όμως ο τρόπος που η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ προσπάθησε να λύσει αυτό το θέμα κατάφερε να έχει το ακριβώς αντίθετο αποτέλεσμα: μια πραγματική κοινωνική έκρηξη σε ένα χώρο που είχε να δώσει μεγάλες κινητοποιήσεις αρκετά χρόνια.
Ο λόγος βρίσκεται στην κατάσταση που έχει διαμορφωθεί στην εκπαίδευση και στον τρόπο με τον οποίο επιδίωξε να λύσει το ζήτημα ο υπουργός Παιδείας Κ. Γαβρόγλου.
Επειδή έχουν ουσιαστικά παγώσει εδώ και χρόνια οι μόνιμοι διορισμοί εκπαιδευτικών, υπάρχουν αυτή τη στιγμή χιλιάδες αναπληρωτές εκπαιδευτικοί που εδώ και πολλά χρόνια περιφέρονται από περιοχή σε περιοχή καλύπτοντας τα κενά που υπάρχουν στο εκπαιδευτικό σύστημα.
Αντιμετωπίζουν πλήθος προβλήματα, συμπεριλαμβανομένης πια και της δυσκολίας εξεύρεσης στέγης σε αρκετές περιοχές και την ανασφάλεια εάν θα βρουν δουλειά την επόμενη χρονιά.
Από τη μεριά της η κυβέρνηση πρότεινε ένα σύστημα που ουσιαστικά εξίσωσε την προϋπηρεσία με τα διδακτορικά και τα μεταπτυχιακά, ενώ δεν προέβλεπε διαγωνισμό όπως γινόταν από το 1998 και μετά.
Με αυτό τον τρόπο υπολόγιζε ότι θα μπορούσε να ικανοποιούσε εν μέρει τους αναπληρωτές, εν μέρει ένα κοινό νέων επιστημόνων που το θεωρούσε target group εκλογικό.
Για πολύ μεγάλο μέρος των αναπληρωτών αυτό θεωρήθηκε ότι σήμαινε ότι ο διορισμός θα παρέμενε άπιαστο όνειρο και ότι θα συνεχιζόταν η συνθήκη επισφάλειας που βιώνουν τώρα.
Την ίδια στιγμή η λογική του «φακέλου προσόντων» θεωρήθηκε ότι ευνοούσε όσες και όσους είχαν την άνεση να κάνουν μεταπτυχιακά και διδακτορικά και αδικούσε τους απλούς πτυχιούχους που αναζήτησαν εργασία αμέσως μετά το πτυχίο και ότι δεν έδινε κάποια ευκαιρία και σε αυτούς.
Ουσιαστικά θεωρείται ότι καταργείται με αυτό τον τρόπο το πτυχίο ως τίτλος που δίνει κάποια εργασιακή προοπτική.
Άνθρωποι με γνώση του χώρου της εκπαίδευσης επιμένουν ότι το ζήτημα της αδιοριστίας και των αναπληρωτών είναι μια φωτιά που σιγοκαίει καιρό και ότι δεν πρόκειται να ξεμπερδέψει εύκολα η κυβέρνηση.
Επιπλέον, είναι ένα θέμα στο οποίο έχουν τη στήριξη των συνδικαλιστικών ενώσεων και των μονίμων συναδέλφων τους, αρκετοί από τους οποίους έχουν περάσει επίσης αρκετά χρόνια αναπληρωτές.
Η μαζικότητα των κινητοποιήσεων την Παρασκευή 11 Ιανουαρίου στην Αθήνα, αλλά και σε άλλες πόλεις, όπως και η μαχητικότητα των κινητοποιήσεων, συμπεριλαμβανομένης της «εισβολής» στο στούντιο της ΕΡΤ το Σάββατο 12 Ιανουαρίου, δείχνουν ότι το κλίμα στους αναπληρωτές είναι εκρηκτικό.
Ιδιαίτερα μαζικό αναμένεται να είναι και το συλλαλητήριο που έχει προγραμματιστεί για τη Δευτέρα 13 Ιανουαρίου, ημέρα ψήφισης του νομοσχεδίου στο οποίο έχει ενταχθεί και το θέμα των διορισμών στην εκπαίδευση.
