Η «Θυσία Του Αβραάμ, το αριστούργημα της κρητικής λογοτεχνίας, του Βιτσέντζου Κορνάρου θα παρουσιαστεί στο Ωδείο Ηρώδου του Αττικού την Κυριακή 7 Οκτωβρίου σε σκηνοθεσία Ηλία Μαλανδρή και μουσική Χρήστου Λεοντή και Αντώνη Παπαγγελή.

Σε μια σύμπλευση γνωστών καλλιτεχνών, όπως ο Νικήτας Τσακίρογλου, η Δέσποινα Μπεμπεδέλη, ο Γρηγόρης Βαλτινός, ο Λευτέρης Ελευθερίου, αλλά και ο Ψαραντώνης με την Νίκη Ξυλούρη, πλαισιωμένοι από την Χορωδία Βυζαντινής Μουσικής «Τέττιξ» υπό την διεύθυνση του πρωτοψάλτη Γιώργου Ναούμ, επιχειρείται μια πιο ιδιαίτερη προσέγγιση του έργου.

Πρόκειται για ένα κείμενο χαρακτηριστικό της Αναγέννησης, γραμμένο πιθανότατα τον 16ο αιώνα, αποτελεί την ουσιαστική γέφυρα ανάμεσα στο αρχαίο δράμα και το αναγεννησιακό. Στη διάρκεια της πλοκής του, μέσα από το τελετουργικό της θρησκευτικής παράδοσης μετατρέπεται σε λαϊκό δρώμενο, χρησιμοποιώντας μοτίβα της λαϊκής μουσικής.

Το έργο ανεβαίνει με πρωτοβουλία της Εταιρίας Φίλων Δημοτικού Θεάτρου Πειραιά, με την αιγίδα της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Πολιτιστικών Κρητικών Σωματείων και τη συνεργασία του The Greek Institute που εδρεύει στο Harvard στη Βοστώνη.

Τα καθαρά έσοδα που θα προκύψουν από την παράσταση θα διατεθούν από την Εταιρία Φίλων Δημοτικού Θεάτρου Πειραιά στον Σύλλογο Γονέων Παιδιών με νεοπλασματική Ασθένεια «Φλόγα».

Ο πρωταγωνιστής του Νικήτας Τσακίρογλου, αφήνει για λίγο τις πρόβες για να μιλήσει για το χαρακτήρα του Αβραάμ που πρόκειται να ερμηνεύσει, τη σύμπραξη με τον Ψαραντώνη και το ρόλο της πίστης στο σήμερα.

Η «Θυσία του Αβραάμ» είναι ένα θρησκευτικό δράμα και ο Αβραάμ ένα πρόσωπο βγαλμένο από την Παλαιά Γραφή. Εσείς πώς θα τον προσεγγίσετε ως ρόλο;

Δεν υπάρχουν ρόλοι, υπάρχουν πιστοί ποιμένες θα έλεγα, γιατί εγώ το θεωρώ ένα βουκολικό δράμα ένα δράμα που αγγίζει τα όρια της ποίησης με μια θρησκευτικότητα, και κυρίως μια ποίηση κι ένας ύμνος για την πίστη του ανθρώπου προς τον Θεό. Κάνουμε μια παράσταση που πιστεύω ότι βοηθάει πολύ το να αξιοποιηθεί το κείμενο να κρατηθούν αποστάσεις από τη θεατρικότητα αυτή που έχει το κείμενο αλλά και που δεν χρειάζεται σχεδόν η ηθοποιία, έτσι θα έλεγα, γιατί κυριαρχεί ο λόγος σε αυτήν την παράσταση, κυριαρχεί το τραγούδι, εκλεκτοί καλλιτέχνες του τόπου μας συμμετέχουν σε αυτήν την παράσταση όπως είναι ο Ψαραντώνης, ο Λεοντής και βεβαίως κυρίως η κυρία Μπεμπεδέλη. Εγώ την παράσταση αυτή την είχα συναντήσει ξανά στο Κρατικό Βορείου Ελλάδος με τον Θάνο Κωτσόπουλο που έπαιζε τότε τον Αβραάμ, τον ρόλο που κάνω εγώ σήμερα. Πιστεύω ότι είναι ένα κείμενο που θα αγγίξει τις καρδιές του κόσμου γιατί αυτήν την πίστη προς τον Θεό προς την Ανωτέρα Δύναμη την έχουμε τόσο ανάγκη στην εποχή μας και ιδιαίτερα για τον Ελληνικό Λαό είναι ένα στήριγμα. Και πιστεύω ότι θα έχει απήχηση αυτή η παράσταση έχει να παιχτεί πάρα πολλά χρόνια και είναι σωστό από τη θέση του σκηνοθέτη μας αυτή η απόσταση που έχει το κείμενο, οι ηθοποιοί κρατάνε μια απόσταση και κυριαρχεί ο λόγος .

Στην παράσταση του Ηρωδείου θα διατηρήσετε την κρητική ντοπιολαλιά του έργου; Πώς χειρίζεστε την ιδιαίτερη αυτή διάλεκτο;

Απάντηση : Προσπαθούμε να είμαστε συνεπείς στο λόγο του Κορνάρου που αμφισβητείται αν το έγραψε αυτός αλλά έχοντας υπόψιν μας τον Ερωτόκριτο τη ρυθμολογία του στίχου και το περίσσευμα συναισθηματισμού που έχει το κείμενο αυτό, το χρεώνουμε στον Βιτσέντζο Κορνάρο. Ένας σημαντικό ς λογοτέχνης που μας άφησε μια μεγάλη περιουσία με τον Ερωτόκριτο και πιστεύω ότι με αυτό το έργο συνεχίζει το δώρο αυτό προς την ανθρωπότητα και προς τον Ελληνικό λαό.

Ο Ψαραντώνης ουσιαστικά υποδύεται την πιο παραδοσιακή εκδοχή του Αβραάμ. Εσείς πώς συνδέεστε μαζί του;

Ο Ψαραντώνης είναι ένας ξεχωριστός καλλιτέχνης για τον τόπο μας προσπαθώ να πλησιάσω την ιερατικότητα που έχει και σαν φυσιογνωμία αλλά και σαν τραγουδοποιός.

Αυτή δεν είναι η πρώτη φορά που ερμηνεύετε τον Αβραάμ. Τι έχει αλλάξει μέσα σας ως προς το έργο σε σχέση με τη δεύτερη φορά που υποδύεστε τον Αβραάμ;

Την πρώτη φορά που συμμετείχα στην παράσταση «Η Θυσία του Αβραάμ», ενδεχομένως να έχω ξαναπαίξει τον Αβραάμ, σε κάποιο ραδιόφωνο όχι σε παράσταση πάντως, σε παράσταση το έκανα το 1969 όταν ήταν διευθυντής στο Κρατικό Θέατρο Β. Ελλάδος ο Κωτσόπουλος, εκεί ο Κωστσόπολος του οποίου υπήρξα και μαθητής του στη Σχολή του Εθνικού Θεάτρου, ανέβασε αυτήν την παράσταση και με κάλεσε να παίξω έναν από τους δούλους

Κατά τη γνώμη σας, σε μια εποχή που η πνευματικότητα αμφισβητείται, μια παράσταση όπως η «Θυσία του Αβραάμ» τι μηνύματα μπορεί να στείλει;

Μηνύματα πίστης, μας χρειάζεται αυτό η ανθρωπότητα περνάει δύσκολες στιγμές και αυτό οφείλεται στο ότι μας λείπει η πίστη προς κάποια δύναμη την οποία πάντοτε ο άνθρωπος την έχει ανάγκη. Δέστε τον εαυτόν σας όταν συμβαίνει κάτι επικαλούμεθα τον Θεό. «Θεέ μου» λέμε στις δύσκολες στιγμές και δυστυχώς η ανθρωπότητα έχει πολύ δύσκολες στιγμές για να επικαλείται συμπαραστάτη του και τροφοδότη του τον Θεό