«Οι φωτιές της Πεντέλης να μην περάσουν ποτέ τη Λεωφόρο Μαραθώνος και μπουν στον πευκώνα στο Μάτι και στον Αγιο Ανδρέα, γιατί θα γίνει ολοκαύτωμα!».

Το συγκεκριμένο δόγμα και κύριο μέλημα των υπηρεσιών δασοπυρόσβεσης που είχε προφυλάξει στις πέντε πυρκαγιές (τις χρονιές 1995, 1998, 1999, 2005 και 2009) τη συγκεκριμένη κρίσιμη δασική, παραλιακή ζώνη στη Βορειοανατολική Αττική δεν εφαρμόστηκε το φετινό καλοκαίρι. Με αποτέλεσμα την πολύνεκρη τραγωδία της Δευτέρας…

Οπως υπογραμμίζει μιλώντας στα «ΝΕΑ» ο πρώην δήμαρχος Νέας Μάκρης Ιορδάνης Λοΐζος, «όταν υπήρχε φωτιά στην περιοχή προχωρούσαμε σε παράταξη όλων των οχημάτων και των επίγειων δυνάμεων στη Λεωφόρο Μαραθώνος για να μην περάσει στον μεγάλο πευκώνα της Παραλιακής, όπου υπάρχουν εκατοντάδες σπίτια, ξενοδοχεία, κατασκηνώσεις και ήταν περιοχή που είχε μείνει αλώβητη από πυρκαγιές επί δεκαετίες. Θυμάμαι το 1999 που είχε προκληθεί πυρκαγιά από οξυγονοκόλληση κοντά στη Λεωφόρο προς την πλευρά του Νέου Βουτζά την κινητοποίηση που είχε υπάρξει με τον φόβο να συμβεί το απευκταίο για την παραλιακή ζώνη. Τότε υπήρξε άμεση επέμβαση, γιατί είχε εμφανισθεί μικρό πύρινο μέτωπο στην δεξιά πλευρά προς την παραλία, το οποίο κατασβέσθηκε. Μάλιστα είχαμε δημιουργήσει κι έναν μικρό τοπικό πυροσβεστικό σταθμό με πρωτοβουλία της Τοπικής Αυτοδιοίκησης (σ.σ.: στη Λεωφόρο υπάρχουν από την περίοδο των Ολυμπιακών Αγώνων δεκάδες πυροσβεστικοί κρουνοί). Είναι εντυπωσιακό ότι στην τωρινή τραγωδία δεν υπήρξε καμιά αντίδραση, αλλά και δεν δόθηκε καμιά εντολή για εκκένωση της περιοχής. Κανένα από τα σχέδια που υπήρχαν δεν εφαρμόσθηκε…».

ΟΙ ΚΙΝΔΥΝΟΙ. Η δασική αυτή έκταση είχε κινδυνεύσει από τις καταστροφικές πυρκαγιές της Πεντέλης και του Διονύσου το 1995 και το 1998 που είχαν ξεκινήσει από την περιοχή του Αγίου Πέτρου κι είχαν πάρει τεράστιες διαστάσεις. Ομως η πύρινη λαίλαπα είχε σταματήσει στις παρυφές της Νέας Μάκρης, της Αγίας Μαρίνας και της Ραφήνας. Μεγάλος κίνδυνος υπήρξε κι από την πυρκαγιά του 2005 στο Πανόραμα Ραφήνας, κι άλλες στην ίδια περιοχή. Οπως διαπιστώθηκε εκ των υστέρων, οι συγκεκριμένες πυρκαγιές προέρχονταν από εμπρησμό με δράστιδα μια 44χρονη γυναίκα με ψυχολογικά προβλήματα που συνελήφθη τελικώς το 2008 στον Χολαργό και καταδικάσθηκε σε πολυετή κάθειρξη. Τέλος, κίνδυνος για την περιοχή υπήρξε κι από την πυρκαγιά που κατέκαψε το 2009 στην Αττική και η οποία είχε ξεκινήσει από την περιοχή του Γραμματικού.

ΥΠΟΤΙΜΗΣΑΝ. Σύμφωνα με στελέχη της Τοπικής Αυτοδιοίκησης αλλά και πρώην υψηλόβαθμους αξιωματικούς της Πυροσβεστικής «η καταστροφική εισβολή της πυρκαγιάς στο δάσος στο Μάτι οφείλεται στην υποτίμηση και τη λανθασμένη εκτίμηση της πορείας της, αφού συνήθως οι πυρκαγιές που ξεκινούν από την περιοχή της Καλλιτεχνούπολης έχουν άλλη πορεία. Ακόμη, δεν συνεκτιμήθηκε η ταχύτητα του ανέμου και η σφοδρότητα της πύρινης λαίλαπας. Δεν υπήρξε καμιά ζώνη προστασίας από επίγειες δυνάμεις και δεν δόθηκε καμιά εντολή για εκκένωση, λόγω σπασμωδικών αντιδράσεων. Υπήρξε όμως ακόμη ένα μοιραίο λάθος, γιατί το κλείσιμο από την ΕΛ.ΑΣ. της Λεωφόρου Μαραθώνος οδήγησε κατοίκους της περιοχής, παραθεριστές κ.λπ. να κατευθυνθούν προς το Μάτι, από τον στενό ελικοειδή παραλιακό δρόμο που ξεκινά από την περιοχή της Ραφήνας. Εκεί όμως υπήρξε κυκλοφοριακό κομφούζιο και τα δεκάδες ΙΧ ακινητοποιήθηκαν, λόγω και της φωτιάς που πλησίαζε. Ετσι οι επιβάτες προσπαθούσαν να απεγκλωβιστούν προς την τοπική παραλία. Χωρίς πολλοί να τα καταφέρουν…».