Παρά την πολύχρωμη σημαία του κόμματός του ο Τσίπρας δεν το ‘χει με τα χρώματα. Ούτε ο Καμμένος. Αριστερός δηλώνει ο πρώτος, αλλά ασκεί εδώ και τέσσερα σχεδόν χρόνια την πιο σκληρή νεοφιλελεύθερη, αντικοινωνική, φορομπηχτική πολιτική εν μέσω της πιο τυφλής υποτακτικότητας –τα μετεμφυλιακά χρόνια του Πιουριφόι ωχριούν πλέον σε δουλικότητα δίπλα σε αυτά του Τσίπρα. Πατριώτης δηλώνει ο δεύτερος και για να κρατήσει την καρέκλα του ξεπουλάει τα πάντα. Ούτε ο ένας είναι «κόκκινος» της Αριστεράς, ούτε ο άλλος είναι «γαλάζιος»της Ελλάδας: είναι και οι δύο μαζί και ο καθένας χωριστά μαύροι. Το χρώμα της κυβέρνησης είναι αυτό της εξαπάτησης, της προκλητικής περιφρόνησης του λαού, της εξουσίας που δεν υπολογίζει κανέναν και τίποτα. Είναι το χρώμα με το οποίο από προχθές, μετά την εκτρωματική τους συμφωνία με τα Σκόπια, έχουν περάσει στις πιο μαύρες σελίδες της ελληνικής Ιστορίας.

Η μαύρη σελίδα του Τσίπρα και του Καμμένου όμως δεν είναι απλώς πολιτική. Δηλαδή οι επιπτώσεις της δεν εξαντλούνται, ή, τουλάχιστον, δεν αρχίζουν να αναστρέφονται την ημέρα που θα πέσουν με τις εκλογές, αν εν τω μεταξύ δεν επινοήσουν και τρόπο να επιχειρήσουν να τις καταργήσουν και αυτές. Αυτό συνέβαινε με όλα τα προηγούμενα, μέχρι προχθές: με τη μείζονα πολιτική εξαπάτηση, με τα Μνημόνια που «έσκισαν», με το παρακράτος που έστησαν, με τους κουκουλοφόρους μάρτυρες, με το υπερταμείο που υποθήκευσαν στους ξένους όλη την ελληνική δημόσια περιουσία, με τα ερείπια που αφήνουν πίσω τους. Από εδώ και στο εξής η μαύρη σελίδα τους είναι πλέον εθνική: υπερβαίνει τη στιγμή, τη γενιά, την εποχή μας. Οδηγεί σε μείζονα τετελεσμένα εις βάρος της Ελλάδας που δεν έχουν ούτε νομιμοποίηση ούτε δικαιολογία.

Τσίπρας, Κοτζιάς και Καμμένος απεμπολούν το όνομα της Μακεδονίας απλώς για να γίνουν για λίγο καιρό ακόμα αρεστοί στους ξένους. Επί των ημερών τους [προ λίγων εβδομάδων] η εκτρωματική συμφωνία με τα Σκόπια ανακοινώθηκε στο Βερολίνο πριν καν ανακοινωθεί από τους ίδιους! Αυτά δεν συνέβαιναν ούτε το ’50 ούτε στον Μεσοπόλεμο. Είναι μία συμφωνία που η Ελλάδα δίνει ουσιαστικά τα πάντα χωρίς αιτία, χωρίς εγγυήσεις, χωρίς ανταλλάγματα, χωρίς τίποτα. Που για αυτήν ουσιαστικά όλα τελούν υπό αίρεση. Αντίστοιχης ποιότητας με τη διαπραγμάτευση που έκανε η κυβέρνηση τους πρώτους μήνες της το 2015 με τους δανειστές μέχρι που στο τέλος κόστισε πάνω από 100 δισ. ευρώ και πολύ χειρότερο Μνημόνιο από πριν. Αλλά και ήδη αμφισβητούμενης ακόμα και από τα Σκόπια!

Ομως τώρα το τίμημα είναι πολύ πιο βαρύ: απεμπολούν το όνομα της Μακεδονίας, θέτουν τα πιο ισχυρά θεμέλια για την επόμενη, πιο επιθετική γενιά «μακεδονικού» αλυτρωτισμού της «Μακεδονίας του Βορρά» που είναι απλώς θέμα συγκυρίας και χρόνου το πότε θα μιλήσει για την «απελευθέρωση» της «Μακεδονίας του Νότου», πετάνε στα σκουπίδια τα πιο σημαντικά όπλα της Ελλάδας αφού ανοίγουν τον δρόμο στους διεθνείς οργανισμούς από τους οποίους τίποτα δεν θα κουνάει τα Σκόπια αν δεν εκπληρώσουν τις εις το μέλλον παραπεμφθείσες… καλές προθέσεις τους, κατασκευάζουν προϋποθέσεις μεγάλης αστάθειας.

Τσίπρας, Κοτζιάς και Καμμένος γράφουν μία από τις πιο μαύρες σελίδες της σύγχρονης ελληνικής Ιστορίας.