Συγκοινωνούντα δοχεία ή απλή σύμπτωση; Προσωπικά, αν και δεν πιστεύω στις συμπτώσεις, και ειδικά σε ό,τι αφορά την πολιτική καθόλου, θέλω για μία και μοναδική φορά να πιστέψω ότι αυτό συμβαίνει, και όχι το άλλο – τα συγκοινωνούντα δοχεία. Διότι αν συμβαίνει αυτό το δεύτερο, καλύτερα να ψαχτούμε όλοι, να δούμε τι γίνεται, διότι έτσι όπως πάει το πράγμα δεν θα χάσουμε απλώς την μπάλα, θα χάσουμε μαζί «τ’ αβγά και τα πασχάλια» που λένε για κάτι τέτοιες περιπτώσεις στην εύανδρο Ηπειρο.

Εξηγούμαι (για να μην παρεξηγηθώ): προχθεσινή ανακοίνωση του Κινήματος Γιώργου (ΚΙΔΗΣΟ) περί των εξελίξεων στο Σκοπιανό την έπεφτε κανονικά στη ΝουΔου και τον πρόεδρο Κυριάκο ότι κάνει πολιτική με το πρόβλημα, και δεν συμβάλλει στην εξεύρεση μιας λύσης. Η μικρών διαστάσεων ανακοίνωση, κάνοντας μια ιστορική αναδρομή, αναφερόταν και στον Κωνσταντίνο Μητσοτάκη που σύρθηκε στη μη λύση του προβλήματος από τον Αντώνη Σαμαρά το 1991. Ώς εδώ καλά, και πες, κανένα πρόβλημα, διότι αυτή είναι και η αλήθεια.

Ομως η ανακοίνωση επιγραφόταν «Κυριάκος Σαμαράς;» και χθες είχαμε τη συνέχεια: ανακοίνωση του Μεγάρου Μαξίμου κατήγγειλε τη ΝουΔου ότι «για ακόμη μια φορά παίζει το χαρτί της πατριδοκαπηλίας και προσπαθεί να διχάσει τους Ελληνες» και κατέληγε με τη φράση:

«Τελικά, ο πρόεδρος της ΝΔ ποια σύνθετη ονομασία προτιμά; Κυριάκος Μητσοτάκης ή Κυριάκος Σαμαράς;»!

Μπορεί κάποιος να μου απαντήσει από το Κίνημα Γιώργου ότι ήταν τυχαίο όλο αυτό. Μπορεί άλλος να μου επισημάνει ότι «τα μεγάλα πνεύματα συναντώνται». Ή ακόμη, ότι όλο αυτό δεν αποδεικνύει τίποτε περισσότερο, από μια γενικευμένη αντίληψη που υπάρχει για τη στάση της ΝουΔου. Θα τα δεχθώ όλα –απόψεις είναι.

Εκείνο όμως που δεν μπορώ να δεχτώ, και δεν θα δεχτώ, είναι να ξεχνούν ορισμένοι, και ο Γιώργος πρώτος από όλους, ότι ήταν ο Ανδρέας που είχε σφραγίσει ανεξίτηλα τη θέση του χώρου για τη Μακεδονία με τη φράση «Το όνομά μας είναι η ψυχή μας».

Εκτός και αν βγει ο άνθρωπος και δηλώσει δεν με νοιάζει τι έλεγε ο πατέρας μου, αποποιούμαι την πολιτική του κληρονομιά…

Και αυτό δικαίωμά του είναι. Αλλά δεν μπορείς να κάνεις καριέρα ως Παπανδρέου και να διαγράφεις ΤΟΝ Παπανδρέου…

Υπόγεια διεύρυνση

Υπάρχουν αυτά, υπάρχουν και άλλα. Οπως η «διεύρυνση» που επιχειρείται από τα κάτω, προκειμένου να περάσει η όποια συμφωνία για το Σκοπιανό παρουσιάσει κάποια στιγμή η κυβέρνηση στη Βουλή. Η πλάκα είναι ότι η «διεύρυνση» που επιχειρείται είναι αμφίπλευρη, δεν αφορά μόνο τα κόμματα της λεγόμενης δημοκρατικής παράταξης (Ποτάμι, ΔΗΜΑΡ κ.λπ.), αλλά και την άλλη πλευρά –στα πολύ δεξιά του ΣΥΡΙΖΑ. Μια τέτοια περίπτωση «τσίμπησα» προχθές αργά το βράδυ, παρακολουθώντας την εκπομπή του φίλου μου του Αιμίλιου Λιάτσου στο Kontra. Οπου μεταξύ άλλων στο πάνελ βρισκόταν και εκείνος ο Παπαχριστόπουλος των ΑΝΕΛ, ο οποίος ξεκαθάρισε ότι αυτός θα την ψηφίσει τη σύνθετη ονομασία, με τη Μακεδονία μέσα. Δηλαδή τα εντελώς αντίθετα από αυτά που έχει αποφασίσει το κόμμα του και έχει δεσμευθεί δημόσια ο πρόεδρός του. Και δεν είναι μόνο ότι δήλωσε πως θα ψηφίσει θετικά, είναι ότι εκδήλωσε την πρόθεση «να παλέψει» μέσα στο κόμμα του λέει, για να περάσει η άποψή του.

Εγώ γνωρίζω ότι στις δυο συνεδριάσεις της ΚΟ των ΑΝΕΛ, και ειδικά στη δεύτερη, ο Καμμένος αρχηγός τους είπε πως δεν υπάρχει περίπτωση να ψηφίσει ονομασία «Μακεδονία» ούτε Βόρεια, ούτε άνω, ούτε νέα. Αρα, αυτός ο Παπαχριστόπουλος είναι εκτός γραμμής εντελώς. Μην πω και εκτός κόμματος, άμα υποστηρίζει δημόσια κάτι τέτοια. Οχι;

Συλλαλητήρια και Μνημόνια

Μέχρι να δούμε όμως τη συμφωνία για το Σκοπιανό, ας δούμε τι μας περιμένει με το 4ο, και ακόμη χειρότερο, Μνημόνιο, και όσα προβλέπει, και τα οποία πραγματικά πετσοκόβουν συντάξεις και ό,τι άλλο είχε αφήσει το 3ο Μνημόνιο που είχε συνομολογήσει με τους δανειστές ο ΣΥΡΙΖΑ το μαύρο καλοκαίρι του 2015.

Το επισημαίνω, διότι έχω την εντύπωση πως όσα γίνονται και λέγονται με το Σκοπιανό έναν στόχο υπηρετούν, αυτόν του αποπροσανατολισμού από τα όσα δεινά επιφέρει το 4ο Μνημόνιο.

Στο μεταξύ, όπως μου εξηγούσε χθες ένας οικονομικός παράγων που γνωρίζει τα όσα τεκταίνονται, αν περάσει τελικά ο άθλιος κυβερνητικός σχεδιασμός για τα υπερπλεονάσματα των 8 δισ., «θα κλάψουν μανούλες». Θα είναι, μου είπε, η πιο άγρια φοροεπιδρομή που θα έχει επιχειρηθεί εις βάρος των μικρομεσαίων και των συνταξιούχων και θα «λιμοκτονήσει πολύς κόσμος».

Υπέροχα θα έλεγα –και εμείς κάνουμε συλλαλητήρια για τη Μακεδονία. Κανένα συλλαλητήριο για όσα συμβαίνουν και κυρίως όσα πρόκειται να μας συμβούν, θα οργανωθεί ή μπα;

Πού πας ρε Καραμήτρο;

Από την άλλη έρχονται και εκείνες οι ανταποκρίσεις των ξένων πρακτορείων που σου μαυρίζουν την καρδιά –όπως η χθεσινή του Ρόιτερ που λέει ότι δεν υπάρχει περίπτωση να βγει η Ελλάδα στις αγορές, διότι τα επιτόκια δανεισμού είναι τόσο μεγάλα, που καθιστούν απαγορευτική ακόμη και τη σκέψη για να βγούμε στις αγορές το καλοκαίρι, λίγο πριν ή λίγο μετά τη λήξη του 3ου Μνημονίου.

Ειλικρινά δεν καταλαβαίνω τι κάνει η κυβέρνηση, τι προσπαθεί να κάνει για την ακρίβεια. Τι τη θέλει την έξοδο στις αγορές, όταν έχει ένα υπόλοιπο δανείου περί τα 27 δισ., και μάλιστα με επιτόκιο δανεισμού κάτω από 1% (0,85% για την ακρίβεια) για 32 χρόνια; Ας το πάρει και βλέπουμε τι θα κάνει αργότερα. Οταν υπάρχει το τεράστιο πρόβλημα με την Ιταλία, και τη γενική αναταραχή που αυτό προκαλεί, είναι να επιχειρείς έξοδο στις αγορές; Εδώ δεν παίζεται η πολιτική δικαίωση του Τσίπρα (γιατί περί αυτού θα πρόκειται, αν επιχειρηθεί να αντληθούν κεφάλαια από τις αγορές στο δίμηνο που απομένει ώς τον Αύγουστο). Εδώ παίζεται το μέλλον της χώρας. Ελπίζω, αλήθεια το λέω, να επικρατήσουν άλλες σκέψεις. Αλλιώς, «την κάτσαμε τη βάρκα» –κατά την έκφραση του συρμού…

Κόκκινη κάρτα στον ΣΥΡΙΖΑ

Το συνέδριο γίνεται στο Ρέτζιο της Καλαβρίας, στην Ιταλία, και οργανώνεται από το Ευρωπαϊκό Σοσιαλδημοκρατικό Κόμμα. Εχει τίτλο «Σχολείο Δημοκρατίας» και έχουν κληθεί να μιλήσουν προσωπικότητες από τις περισσότερες χώρες που εκπροσωπούνται στη συγκεκριμένη ευρωκοινοβουλευτική ομάδα. Από μας θα μιλήσουν ο Νίκος Ανδρουλάκης για την κλιματική αλλαγή και το περιβάλλον, και η Αννα Διαμαντοπούλου για την παιδεία και την ανάπτυξη. Το μικρό παρασκήνιο που συνοδεύει αυτή τη διοργάνωση, είναι το βέτο που άσκησε ο Νίκος Ανδρουλάκης στο προεδρείο της ομάδας, να μην προσκληθεί και εκπρόσωπος του ΣΥΡΙΖΑ ως ομιλητής στο συνέδριο.

–Αν καλέσετε στέλεχος του ΣΥΡΙΖΑ, εγώ δεν έρχομαι τους είπε ο δικός μας, και η ομάδα έκανε δεκτή την ένσταση που προέβαλε.

Γιατί το επισημαίνω; Διότι εξακολουθεί να υπάρχει πάντα το φλερτ του κόμματος αυτού του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου με τον Αλέξη Τσίπρα, τον οποίο καλούν κάθε τόσο στις συνόδους κορυφής που κάνουν, ευελπιστώντας ότι κάποια στιγμή θα τον εντάξουν, ώστε να πάρει και τον τίτλο του εκπροσώπου της Κεντροαριστεράς στην Ελλάδα. Είναι μια καλή αρχή να κοπούν τα σούρτα φέρτα μαζί του, η στάση του Ανδρουλάκη, νομίζω…