Την περασμένη Τρίτη είχαμε μια νέα συνάντηση του υφυπουργού Αθλητισμού με τους εκπροσώπους της UEFA: αυτή τη φορά τον Γιώργο Βασιλειάδη είδαν ο νομικός εκπρόσωπος της ευρωπαϊκής ομοσπονδίας Αντζελο Ρηγόπουλος και ο διευθυντής Ομοσπονδιών Ζόραν Λάκοβιτς. Η αντζέντα της συζήτησης είχε πάρα πολλά, αλλά χθες το μόνο που κυκλοφόρησε είναι ότι οι άνθρωποι της UEFA δεν έδειξαν ευχαριστημένοι με το σχέδιο της αναδιάρθρωσης των κατηγοριών, που τους ανέπτυξε ο υφυπουργός. Η είδηση, από όσο έμαθα, δεν είναι απολύτως ακριβής: οι δύο απεσταλμένοι της UEFA όντως δεν ξετρελάθηκαν από αυτά που άκουσαν, αλλά ούτε τη δυσαρέσκειά τους εκδήλωσαν ούτε έβαλαν τα κλάματα: απλά δεν θέλησαν να κάνουν καμία δήλωση που να επιτρέπει στον υφυπουργό να ισχυριστεί ότι ευλόγησαν τα σχέδιά του. Δεν είναι αυτή η δουλειά τους.

Παλιότερα

Οι διεθνείς συνομοσπονδίες, η FIFA και η UEFA δηλαδή, έχουν αλλάξει ριζικά τη συμπεριφορά τους απέναντι στις κρατικές Αρχές τα τρία τελευταία χρόνια –κι αυτό είναι κάτι που στους ποδοσφαιροπαράγοντες της ΕΠΟ κακοφαίνεται διότι παλιότερα, σε κάθε αντιδικία τους με το κράτος, η FIFA και η UEFA τούς προστάτευαν. Γιατί άλλαξε η συμπεριφορά; Πρώτα από όλα γιατί η FIFA του Ινφαντίνο και η UEFA του Τσέφεριν έχουν διαφορετική πολιτική από αυτή που είχαν τον καιρό του Μπλάτερ και του Πλατινί αντίστοιχα. Ο Τζιάνι Ινφαντίνο έχει ζήσει τις πτώσεις του Μπλάτερ και του Πλατινί και γνωρίζει πως αν κινητοποιηθεί για κάποιον λόγο εναντίον των ποδοσφαιρικών παραγόντων η ελβετική Δικαιοσύνη (ακόμα και παρακινημένη από εισαγγελικές Αρχές άλλων χωρών) δύσκολα ένας παράγοντας αποφεύγει την έκπτωση: έχει αποφασίσει ότι δεν είναι εποχή συγκρούσεων. Ο πρόεδρος της UEFA, από τη μεριά του, πάει το πράγμα ένα βήμα παραπέρα: θέλει καλές σχέσεις με τους υπουργούς Αθλητισμού της Ευρωπαϊκής Ενωσης για να έχει τη βοήθειά τους σε προβλήματα ανταγωνισμού που η UEFA αντιμετωπίζει κατά καιρούς είτε με τη FIFA, είτε με τις ευρωπαϊκές λίγκες, είτε με τις μεγάλες ευρωπαϊκές ομάδες, που πάντα επεξεργάζονται σχέδια μείωσης της εξουσίας της πανίσχυρης UEFA, η οποία είναι η πλουσιότερη συνομοσπονδία του κόσμου. Αν η UEFA βρει έναν υφυπουργό με διάθεση να τη συμβουλεύεται, γεννιέται μια ωραία σχέση: συμβαίνει στην Ελλάδα, αλλά και στην Ισπανία και στην Ιταλία, οι ομοσπονδίες των οποίων πέρασαν θύελλες. Το θέμα είναι αυτή την εύνοια να μπορείς να την εκμεταλλευτείς για να κάνεις κάτι καλό. Αμα συζητάς για να συζητάς δεν κάνεις απολύτως τίποτα!

Λογική

Ο Λάκοβιτς είναι Σέρβος. Ο Ρηγόπουλος είναι ελληνικής καταγωγής. Δεν έρχονται από το Λίχτενσταϊν και τα Νησιά Φερόες. Επιπλέον έχουν στην Αθήνα ένα σωρό φίλους με τους οποίους μιλάνε –ανθρώπους που μπορεί να έχουν, αλλά μπορεί και να μην έχουν καμία σχέση με την ΕΠΟ ή το υφυπουργείο ή τη Σούπερ Λίγκα. Ο Λάκοβιτς αναρωτιόταν πώς γίνεται να ξεκινήσει ένα πρωτάθλημα με δύο ομάδες που έχουν αγωνιστικά υποβιβαστεί –είναι κόντρα στη λογική. Οι δύο ευρωπαίοι αξιωματούχοι καταλαβαίνουν πολύ καλά ότι αυτό που πρότεινε ο υφυπουργός είναι πρώτα από όλα κουτοπόνηρο. Να ευλογήσουν μια κουτοπονηριά δεν γίνεται.

Προσέξτε τι λέει ο Βασιλειάδης. «Θα κάνω ένα πρωτάθλημα με είκοσι ομάδες στην πρώτη κατηγορία και από αυτές την επόμενη χρονιά θα μείνουν δέκα, οι οποίες θα έχουν πρόσβαση σε 70 εκατ ευρώ για να ενισχυθούν». Τι σημαίνει αυτό; Οτι του χρόνου, επειδή έρχονται εκλογές, θα δώσω θέσεις σε όλη την Ελλάδα: η Κρήτη π.χ θα βρεθεί ξαφνικά με τρεις ομάδες και η αγαπημένη Πάτρα θα ξαναδεί την Παναχαϊκή –μπας και τον ψηφίσει, αν εκεί πολιτευτεί. Ομως το ωραίο είναι αυτό που υπόσχεται την επόμενη σεζόν: «Αφού δημιουργήσω ένα σωρό ευχαριστημένους, θα αφήσω στον επόμενο υφυπουργό δύο ωρολογιακές βόμβες. Η πρώτη αφορά τη μείωση των ομάδων: αν μείνουν δέκα, εκτός δεκάδας θα είναι άλλες δέκα, μεταξύ αυτών και κάποιες μεγάλες. Η δεύτερη βόμβα αφορά τα έσοδα: ο επόμενος υφυπουργός πρέπει να βρει τα 70 εκατ. για τους δέκα που θα μείνουν στη Σούπερ Λίγκα (και τα οποία ο Βασιλειάδης υπόσχεται…), αλλά θα πρέπει να βρει και χρήματα για τους δέκα της A2 –τρέχα γύρευε δηλαδή!

Ρούμπα

Ο Βασιλειάδης μπορεί υλοποιήσει το σχέδιό του –έτσι κι αλλιώς η αντιπολίτευση, που θα έπρεπε να του ζητήσει εξηγήσεις, δεν τον ελέγχει. Αλλά θα ήταν δύσκολο να βγουν ο Ρηγόπουλος και ο Λάκοβιτς και σαν τους αδελφούς Κατσάμπα να τραγουδήσουν έξω από τη ΓΓΑ μια ρούμπα, υπέρ της πολιτικής ευφυΐας του υφυπουργού. Μπορεί να συνεργάζονται μαζί του, αλλά ξέρουν πως οι πολιτικοί όταν ανακατεύονται με τον αθλητισμό, το κάνουν μόνο για ψήφους.

Μυστικότητα

Τον Λάκοβιτς τον ενδιαφέρει κυρίως ένα πρωτάθλημα με λιγότερη κακοπιστία: αυτό δηλαδή που θα πρεπε να ενδιαφέρει και τον Βασιλειάδη. Οι συζητήσεις με τον υφυπουργό αφορούσαν τον ερχομό του τρίτου ξένου αρχιδιαιτητή, το VAR, τη δυνατότητα χρησιμοποίησης ξένων διαιτητών στο πρωτάθλημα και φυσικά και τον ορισμό ενός υπερδιευθυντή στην ΕΠΟ, με δυνατότητα παρέμβασης στις αποφάσεις του ΔΣ –το έχει ζητήσει η FIFA, το θυμίζω. Το κακό της ιστορίας είναι ότι όλα αυτά γίνονται χωρίς καμία ενημέρωση του Τύπου (και του απλού οπαδού) –κι αυτό αληθινά δεν το καταλαβαίνω. Η έλλειψη ενημέρωσης επιτρέπει μόνο να κυκλοφορούν διάφορα απίθανα –που δεν θέλω να πιστεύω. Μου είπαν π.χ. ότι ο υφυπουργός πρότεινε στους δύο εκπροσώπους της UEFA «ο νέος γενικός διευθυντής που θα τοποθετηθεί να μην είναι ξένος, αλλά κάποιος που να μιλάει ελληνικά και να γνωρίζει την ελληνική πραγματικότητα» και μάλιστα στη συζήτηση ανέφερε το όνομα του διευθύνοντος συμβούλου της ΑΕΚ Μηνά Λυσσάνδρου. Αρνούμαι να το πιστέψω. Μπορεί ο Βασιλειάδης να ψάχνει τρόπο να ανεβάσει την Παναχαϊκή και να κρατήσει τον Πλατανιά και την Κέρκυρα, αλλά αποκλείεται να θέλει να προκαλέσει πόλεμο με τον ΠΑΟΚ! Αν ο Ιβάν Σαββίδης απλά ακούσει ότι θα καπελώσουν τον Βαγγέλη Γραμμένο με έναν ακόμη παράγοντα της ΑΕΚ, θα μπουκάρει με κουμπούρια, όχι σε γήπεδο, αλλά στη Γραμματεία!

Φήμες

Οσο επιδιώκεται αυτή η άχρηστη μυστικότητα (για ποδόσφαιρο συζητάνε, όχι για πρόγραμμα πυρηνικών δοκιμών) τόσο θα πληθαίνουν οι φήμες. Η ΕΠΟ δεν ενημερώνει πια κανέναν και για τίποτα: χθες είδηση στο site της δεν ήταν η παρουσία των ανθρώπων της UEFA στην Αθήνα, αλλά κάτι αποτελέσματα στο πρωτάθλημα νεανίδων. Ο Βασιλειάδης όμως δεν καταλαβαίνω γιατί έγινε ξαφνικά μυστικοπαθής ενώ μιλούσε κάθε μέρα. Εκτός αν ασχολείται κι αυτός με νεάνιδες, οπότε τον καταλαβαίνω…