Αναζήτηση
Η… μη απόφαση του Washington Group για την ελάφρυνση του ελληνικού χρέους, και το τελεσίγραφο που λήγει για τη συμμετοχή ή όχι του ΔΝΤ στο πρόγραμμα, θέτουν σε νέες βάσεις την πορεία της ελληνικής οικονομίας από εδώ και στο εξής.
Η αδυναμία να βγει η χώρα στις αγορές, καθώς το επιτόκιο του 10ετούς είναι στο 4,5% και πάνω, και οι φόβοι για «φωτιά» στο Νότο με αφορμή την Ισπανία και την Ιταλία, ήταν το κερασάκι στην τούρτα. Η κυβέρνηση θα κάνει ό,τι μπορεί για να φτάσει στον Αύγουστο όσο πιο «καθαρά», όμως η κρίσιμη ημερομηνία είναι η 21ηΙουνίου και οι οριστικές αποφάσεις για το χρέος.
Οι δανειστές διαφωνούν ως προς το χρόνο αποπληρωμής του ελληνικού χρέους αλλά και ως προς τον μηχανισμό που θα στηθεί για να γίνει η ελάφρυνση. Η μεγαλύτερη διαφωνία εντοπίζεται ανάμεσα στη γερμανική αντιπροσωπεία και τους εκπροσώπους των ευρωπαϊκών θεσμών, με τους πρώτους να ζητούν «σκληρή γραμμή» και την ΕΕ να προτείνει μια «προληπτική γραμμή στήριξης».
Κι εδώ είναι όλο το «κλειδί» στην υπόθεση. Αν το ΔΝΤ αποχωρήσει από το πρόγραμμα, μπορεί η Ελλάδα να βγάζει έναν «βραχνά» από πάνω της και να το «πουλάει» και επικοινωνιακά («διώξαμε το ΔΝΤ που είχε έρθει με το… Καστελόριζο») αλλά από την άλλη θα έχει διπλή απώλεια. Αφενός δεν θα έχει το «πιστοποιητικό» βιωσιμότητας του χρέους που μόνο το Ταμείο θα μπορούσε να δώσει. Κι αφετέρου χάνει έναν σύμμαχο για την μεγαλύτερη ελάφρυνση καθώς το ΔΝΤ λειτουργούσε πολλές φορές ως κυματοθραύστης ανάμεσα στη Γερμανία και τις Βρυξέλλες.
H γερμανική γραμμή
Το χειρότερο σενάριο είναι να επικρατήσει η γερμανική γραμμή για πολύ σκληρή εποπτεία, καθώς και για επέκταση των δανείων τουEFSFμόλις στα τρία χρόνια.
Το… ευνοϊκό σενάριο είναι τελικά η προληπτική γραμμή στήριξης που θα δώσει χρονική και ουσιαστική ανάσα στην Ελλάδα ώστε να βρεθεί λύση για το χρέος σε μεταγενέστερη περίοδο αλλά και να δοκιμάσει την έξοδο στις αγορές σε καλύτερες συνθήκες.
Η Γερμανία εμφανίζεται αποφασισμένη να επιβάλει ακόμη και 20ετή εποπτεία στην Ελλάδα, με επιπρόσθετους ελέγχους κάθε πέντε χρόνια στις δεσμεύσεις που θα αναληφθούν.
Υπενθυμίζεται ότι μετά τη βόμβα του Ολαφ Σολτς στο τελευταίο Eurogroup, όπου η Γερμανία έβαλε τον πήχη των επεκτάσεων των δανείων του EFSF σε μόλις τρία χρόνια, ασφαλείς πληροφορίες αναφέρουν ότι έχει επέλθει σύγκλιση σε ορίζοντα που κινείται γύρω στα 5-6 έτη, αλλά δεν φτάνει τη δεκαετία, την οποία ζητούσαν η Κομισιόν, η Γαλλία και η Ιταλία. Κι εδώ, όμως, φαίνεται να υπάρχουν δυσκολίες και αποκλίσεις, όπως φάνηκε και στη χθεσινή συνάντηση στην Ουάσιγκτον.
Αρένα
Η Ελλάδα, μια ανάσα από το τέλος των μνημονίων, δεν θέλει επ’ ουδενί να πέσει στην αρένα όπου συγκρούονται Γερμανοί με Βρυξέλλες αλλά και το ΔΝΤ.
Το Ταμείο ζητά αυτόματο μηχανισμό και εμπροσθοβαρή μέτρα για το ελληνικό χρέος. Η Γερμανία απορρίπτει τον αυτόματο μηχανισμό και προτείνει οπισθοβαρή μέτρα 20% με τη λήξη του τρίτου μνημονίου και 80% σε βάθος ετών.Κάτι που σημαίνει σκληρή εποπτεία και σύνδεση των μέτρων με την πιστή τήρηση των μεταρρυθμίσεων που θα συμφωνηθούν, ουσιαστικά ένα νέο μνημόνιο.
