«Η συμμορία των πέντε»: Στ’ αλήθεια, υπάρχουν εκεί έξω κάποιες ταινίες που δεν μπορείς να τις αγγίξεις. Λίγες, μετρημένες στα δάχτυλα του ενός χεριού. Σαν τούτη εδώ. Παραγωγής 1955, και όμως μοντέρνα. Κοιτάξτε μόνο το καστ: Αλεκ Γκίνες, Πίτερ Σέλερς, Χέρμπερτ Λομ. Ποιος ηθοποιός να τους αντικαταστήσει; Ας πούμε όμως και δυο λόγια για το στόρι, που ίσως και να το γνωρίζετε λίγο-πολύ: Μια συμμορία πέντε κακοποιών που ετοιμάζεται να ληστέψει τη χρηματαποστολή ενός τρένου νοικιάζει ένα δωμάτιο στο σπίτι μιας καλοκάγαθης αλλά δυναμικής γριούλας, που ζει απομονωμένη με τους παπαγάλους της. Η ληστεία πετυχαίνει, ωστόσο η ηλικιωμένη με τη σχολαστικότητά της καταλαβαίνει τι μπορεί να συμβαίνει και η πενταμελής συμμορία αποφασίζει να τη δολοφονήσει. Μόνο που ένα προς ένα τα μέλη της οδηγούνται στα… θυμαράκια.

Και όλα αυτά δοσμένα με ένα αδιανόητο κωμικό timing και μια τόσο χαρακτηριστική φινέτσα, που αποτέλεσαν άλλωστε και το σήμα κατατεθέν των στούντιο Ιλινγκ, μιας περιβόητης βρετανικής εταιρείας παραγωγής ταινιών, που δίχως να αφήσει πίσω της γιγαντιαίο βιογραφικό (γύριζαν άλλωστε μόλις τρεις με πέντε ταινίες τον χρόνο, την περίοδο 1931-1955), έμεινε στην Ιστορία. Θυμόσαστε καθόλου το «Ενα ψάρι που το έλεγαν Γουάντα» του 1988; Τότε πολλοί μίλησαν για την αναβίωση του πνεύματος των Monty Python. Λάθος: εκείνη η ταινία στην παράδοση των στούντιο Ιλινγκ πατούσε. Ο δε σπουδαίος Αλεξάντερ Μακέντρικ που σκηνοθέτησε την ταινία που παρουσιάζουμε σήμερα άφησε πίσω του και άλλο ένα συγκλονιστικό διαμάντι, το αμερικανικό φιλμ «Η γλυκιά μυρωδιά της επιτυχίας» του 1957, με τους Τόνι Κέρτις και Μπαρτ Λάνκαστερ. Τέλος αξίζει και μια αναφορά στην υπέροχη (77χρονη τότε) Κάτι Τζόνσον. Οι παραγωγοί αρχικά την απέρριψαν, βρίσκοντας μια νεότερη ηλικιακά ηθοποιό για τον ρόλο, που όμως πέθανε λίγο πριν ξεκινήσουν τα γυρίσματα -παρεμπιπτόντως η Τζόνσον πέθανε δύο μόλις χρόνια μετά την ολοκλήρωση της ταινίας.

Δεν είναι τυχαίο που η πιο «φάλτσα» νότα στη φιλμογραφία των αδελφών Κόεν υπήρξε το ριμέικ αυτής της βρετανικής κωμωδίας παραγωγής 1955. Μα μπορεί αυτή η γλώσσα να μετουσιωθεί σε κάτι άλλο; Είναι τόσο εύθραυστη η κωμική δύναμη αυτού του αριστουργήματος που αν μετακινήσεις ένα νεύμα, ένα καρέ, όλο το οικοδόμημα καταστρέφεται. Δεν μπορείς ούτε καν να το αντιγράψεις. Μόνο να ανατρέχεις στο πρωτότυπο.

Βαθμοί: 10

Τελευταία Νέα