Η Τουρκία θα χτυπήσει. Δεν είμαστε στο «αν», αλλά στο πού, στο πώς, στο πότε. Οι ενδείξεις έγιναν πλέον καταιγιστικές αποδείξεις: η Τουρκία όχι απλώς δεν το κρύβει αλλά, αντίθετα, το φωνάζει με κάθε τρόπο ότι θα προχωρήσει σε στρατιωτική ενέργεια κατά της Ελλάδας. Η χώρα δεν έχει πια την πολυτέλεια του «αν»: οφείλει να θεωρεί την τουρκική στρατιωτική επίθεση δεδομένη. Οφείλει να ετοιμαστεί να πολεμήσει.

Τι σημαίνει αυτό στην πράξη; Πρώτον, ότι η χώρα πρέπει να έχει λάβει τις αποφάσεις της σε διπλωματικό και στρατιωτικό επίπεδο πριν από την εκδήλωση της όποιας επιθετικής ενέργειας. Αν περιμένει να αποφασίσει τη στιγμή που η επίθεση θα εκδηλωθεί, μεγιστοποιείται η πιθανότητα να αδυνατεί να απαντήσει. Οταν χτυπήσουν οι Τούρκοι, αν οι αποφάσεις δεν έχουν ληφθεί πριν, ο συνδυασμός του χαμένου χρόνου για τη λήψη τους και των διεθνών πιέσεων που νομοτελειακά θα εκδηλωθούν επί της Ελλάδας για αποφυγή κλιμάκωσης, θα οδηγήσει με μαθηματική ακρίβεια σε τετελεσμένα υπό το κράτος των οποίων θα βρεθούμε εντέλει σε διεθνή διάσκεψη αναθεώρησης συνόρων. Αυτή είναι άλλωστε η βάση επί της οποίας σχεδιάζει η Τουρκία: ότι η Ελλάδα δεν θα αντιδράσει στον κρίσιμο χρόνο –άρα, εντέλει, καθόλου. Το δεύτερο εξίσου καθοριστικό ζήτημα είναι το τι σημαίνει να αντιδράσει η Ελλάδα. Ποια μπορεί να είναι η αντίδραση με δεδομένο ότι αυτή θα έχει προαποφασιστεί. Εδώ, η απόφαση πρέπει να είναι καθαρά στρατιωτική. Αν η Τουρκία βάλει ως δόκανο την κατάληψη μιας βραχονησίδας, η Ελλάδα δεν πρέπει να πιαστεί σε αυτό: η αντίδραση πρέπει αναγκαστικά να είναι καθολική. Δεν μπορεί να χάσουμε το δάσος για το δέντρο, γιατί τότε θα χάσουμε και το δέντρο και το δάσος και τη χώρα την ίδια. Αν επικεντρωθούμε απλώς αμυντικά στο σημείο Χ του όποιου επεισοδίου, το μόνο που θα πετύχουμε θα είναι να διευκολύνουμε την Τουρκία να υποκριθεί ότι θεωρεί την αντίδρασή μας ως πράξη πολέμου και, πλέον, να τον ξεδιπλώσει αυτή με τους όρους της, προσχεδιασμένα και σε ευρεία κλίμακα, όσο εμείς θα κοιτάμε έναν βράχο στο Αιγαίο. Θα είναι μοιραίο.

Εκείνο που οφείλουμε να πράξουμε είναι να ενεργοποιήσουμε αμέσως τα υπαρκτά και σοβαρά σχέδια επίθεσης που θα καταστήσουν αδύναμη την Τουρκία να μας επιτεθεί αμέσως μετά καθολικά. Και μπορούμε να το πράξουμε αν γίνει εγκαίρως. Πρέπει αμέσως να διαλυθεί η δυνατότητα της Τουρκίας να εξαπολύσει ευρεία επίθεση. Και για να γίνει αυτό πρέπει να υπάρξουν οι δεδομένες στρατιωτικές ενέργειες που θα το πετύχουν στο χρόνο που πρέπει.

Σε κάθε άλλη περίπτωση, η Ελλάδα θα έχει ηττηθεί πριν καν η σύγκρουση ξεκινήσει. Οι επιτελείς γνωρίζουν πολύ καλά ότι αυτός είναι ο μόνος τρόπος. Και η πολιτική εξουσία, κυβέρνηση αλλά και αντιπολίτευση, πρέπει να τους αφήσουν να κάνουν σωστά τη δουλειά τους την ώρα που πρέπει. Αλλος δρόμος δεν υπάρχει. Οτιδήποτε άλλο οδηγεί, με τον ένα ή τον άλλο τρόπο, σε εκ προοιμίου νομοτελειακή συρρίκνωση της Ελλάδας. Σε εθνική καταστροφή που μπορούμε και οφείλουμε να την αποτρέψουμε.