Την τελευταία διετία δεν έμεινε τίποτα αφορολόγητο. Φόροι μπήκαν παντού: στον καφέ, την μπίρα, το κρασί, το Ιντερνετ, τα ηλεκτρονικά τσιγάρα, στα σταθερά τηλέφωνα. Φόροι που αδειάζουν την τσέπη των καταναλωτών, οι οποίοι όμως δεν εγκαταλείπουν τις αγαπημένες τους συνήθειες. Αγαπούν την μπίρα και τον καφέ, δεν αποχωρίζονται το κινητό τους τηλέφωνο, έχουν συνδρομητική τηλεόραση ενώ ολοένα και περισσότεροι στρέφονται στο ηλεκτρονικό τσιγάρο. Από την κατανάλωση μπίρας το Δημόσιο το 2017 έβαλε στα ταμεία του φόρους ύψους 194,13 εκατ. ευρώ, από τον καφέ 90,43 εκατ. ευρώ, από τη φορολόγηση του ηλεκτρονικού τσιγάρου 6,51 εκατ. ευρώ, από τα αλκοολούχα ποτά 284,31 εκατ. ευρώ, από το κρασί 27,34 εκατ. ευρώ και 22,01 εκατ. ευρώ από την επιβολή τέλους στη συνδρομητική τηλεόραση.

Γράμμα «πικραμένο»

Η επιστολή θεωρητικά θα έπρεπε να έχει σταλεί από τον Ιανουάριο. Πιάσαμε Μάρτιο και ακόμα η Κριστίν Λαγκάρντ είναι στο περίμενε.

Ο λόγος για το Letter of intent, το γράμμα δηλαδή προς το Ταμείο με το οποίο η ελληνική κυβέρνηση θα πρέπει να επαναλαμβάνει προς το ΔΝΤ τις δεσμεύσεις οι οποίες έχουν αναληφθεί στο πλαίσιο της τέταρτης αξιολόγησης. Το γράμμα υπογράφεται παραδοσιακά από τον υπουργό Οικονομικών και τον διοικητή της Τραπέζης της Ελλάδος.

Πηγές του υπουργείου έλεγαν τις προηγούμενες ημέρες να μην περιμένουμε τίποτα σημαντικό και υποστήριζαν πως μέσω της επιστολής απλώς θα «παντρεύονται» τα prior actions – προαπαιτούμενα – στο Μνημόνιο με την Κομισιόν, με τα structural benchmarks – διαρθρωτικά ορόσημα – στο εν αναμονή πρόγραμμα με το Ταμείο. Τώρα, αφού είναι διαδικαστικό, γιατί δεν το στέλνουμε να τελειώνουμε, δυσκολεύομαι να το καταλάβω. Εκτός κι αν δεν είναι και τόσο διαδικαστικό.

Λόγια πολλά, επένδυση καμία

Μπορεί η αντζέντα του τέως υπουργού Οικονομίας να ήταν γεμάτη ραντεβού με επενδυτές στον ενάμιση χρόνο της θητείας του, όμως επενδυτες δεν είδαμε ούτε με το κιάλι. Οπως ο ίδιος έλεγε καθημερινά – με έναν πρόχειρο υπολογισμό – έβλεπε τέσσερις με πέντε επενδύτες από την Ελλάδα και το εξωτερικό. Δηλαδή αν εξαιρέσει κανείς τα Σαββατοκύριακα και τις αργίες, θα πρέπει να είδε τουλάχιστον 1.500, οι οποίοι όπως είπε ζητούσαν επιβεβαιώσεις για το φιλικό επιχειρηματικό περιβάλλον στη χώρα μας. Τελικά δύσπιστοι ήρθαν και δύσπιστοι παρέμειναν οι επενδυτές αν κρίνει κανείς απο το αποτέλεσμα: κανένας από αυτούς δεν ήρθε να επενδύσει στην Ελλάδα.

Απαντήσεις με…άρωμα γυναίκας

Τις ερχόμενες ημέρες αναμένεται να ανοίξει τα χαρτιά του ο πρόεδρος της ΔΕΗ Εμμανουήλ Παναγιωτάκης για όλα τα καυτά θέματα που αφορούν τη δημόσια επιχείρηση. Οπως πληροφορούμαστε, στο πλαίσιο ειδικής εκδήλωσης που ετοιμάζει η εταιρεία, ο Εμμανουήλ Παναγιωτάκης αναμένεται να μιλήσει για το μεγάλο πρόβλημα των ληξιπρόθεσμων χρεών και τον τρόπο αντιμετώπισής του, την τύχη του Ατμοηλεκτρικού Σταθμού Αμυνταίου, καθώς και για τα επόμενα βήματα μέχρι τον διεθνή διαγωνισμό πώλησης των τεσσάρων λιγνιτικών μονάδων της Μελίτης στη Φλώρινα και της Μεγαλόπολης στην Αρκαδία. Ενα από τα μεγάλα, επίσης, ζητήματα που απασχολούν τη ΔΕΗ είναι και η αναχρηματοδότηση του δανεισμού της και δεν αποκλείεται να υπάρξουν απαντήσεις και σε αυτό.

Οι ίδιες πηγές μάς υπογραμμίζουν και μια λεπτομέρεια: «Οι ανακοινώσεις του προέδρου θα έχουν άρωμα γυναίκας…». Ισως να εννοούν ότι πρόκειται να γίνουν την Ημέρα της Γυναίκας στις 8 Μαρτίου…

Βήματα πίσω

Ενα διάγραμμα στην έκθεση του διοικητή της Τραπέζης της Ελλάδος Γιάννη Στουρνάρα κλέβει την παράσταση των μεταρρυθμίσεων και δείχνει πόσο δρόμο έχουμε ακόμα να διαβούμε μέχρι να γίνουμε Ευρωπαίοι σε επίπεδο θεσμών.

Αντλώντας στοιχεία από τον ΟΟΣΑ και την Παγκόσμια Τράπεζα, στο συγκεκριμένο διάγραμμα φαίνεται ότι στα χρόνια των Μνημονίων κάναμε τεράστια βήματα μεταρρυθμίσεων όσον αφορά την πλήρη προστασία της απασχόλησης. Δεν ξέρω πώς τις μετράνε εκεί στον ΟΟΣΑ τις μεταρρυθμίσεις «προστασίας» της απασχόλησης αλλά κάτι θα ξέρουν. Στο μέτωπο αυτό, πλήρης εναρμόνιση. Επόμενο μέτωπο: ρύθμιση των αγορών προϊόντων. Μεγάλα βήματα προόδου και μερική εναρμόνιση.

Στο τρίτο μέτωπο, η ποιότητα των θεσμών διακυβέρνησης, η οποία συνοψίζει τους δείκτες της Παγκόσμιας Τράπεζας για τον έλεγχο της διαφθοράς, την αποτελεσματικότητα της διοίκησης, την ποιότητα του ρυθμιστικού περιβάλλοντος και του κράτους δικαίου. Μαντέψτε. Αντί για μπροστά πήγαμε πίσω.