Η ΑΕΚ έφαγε στη στροφή τον ΠΑΟΚ που ήθελε ουδέτερο γήπεδο κι ο τελικός του Κυπέλλου θα γίνει στο ΟΑΚΑ. Αυτό είναι το λιγότερο. Το «περισσότερο» έχει να κάνει με τα ντερβισιλίκια. Με την πιθανή κάθοδο 25.000 οπαδών του ΠΑΟΚ (όπως στον τελικό του 2014) και την Αστυνομία να δείχνει κατά κανόνα αδυναμία να διαχειριστεί τέτοιες καταστάσεις. Και τον κίνδυνο για ρεπετισιόν των περσινών γεγονότων του Βόλου προ των πυλών. Να ξαναμιλήσουν δηλαδή οι φαλτσέτες, έστω και άνευ πεζογέφυρας. Αυτά συμβαίνουν όταν οι δήθεν αρμόδιοι, αντί να αναλάβουν τις ευθύνες τους, αναβιώνουν τον Πόντιο Πιλάτο. Και γιατί όμως να γίνει ο τελικός στο ΟΑΚΑ; Και γιατί ντε και καλά να γίνει εντός της ελληνικής επικράτειας; Και να μη γίνει στο Μόναχο. Ή κι ακόμα πιο μακριά. Στη Νέα Υόρκη. Οι Ιταλοί, που είναι πονηροί, έχουνε κάνει τέσσερα Σούπερ Καπ στο Πεκίνο. Κι όχι επειδή οι καραμπινιέροι σηκώσανε τα χέρια ψηλά. Φτάσανε μέχρι την Κίνα, για την κονόμα. Ξεκινήσανε αυτή τη μάκινα το 1993. Οταν το Σούπερ Καπ έγινε στην Ουάσιγκτον. Το 2002, το πήγανε στην Τρίπολη της Λιβύης. Ηταν η εποχή που η Γιουβέντους είχε ανοίξει παρτίδες με τον Καντάφι. Ο επόμενος έγινε στο Νιου Τζέρσεϊ κι από το 2009 άρχισε η φάμπρικα του Πεκίνου με τέσσερις τελικούς. Ενώ δύο τελικοί γίνανε στο Κατάρ. Κάνεις λοιπόν τον τελικό του Κυπέλλου εκτός Ελλάδος και καθαρίζεις. Στο Μόναχο. Στη Νέα Υόρκη. Εκεί που υπάρχουν Ελληνες, για να γεμίσουν το γήπεδο. Δεν έχεις ως ελληνικό ποδόσφαιρο τα brand name της Γιουβέντους και της Μίλαν για να μαζέψεις εκατό χιλιάδες κόσμο. Πενήντα χιλιάδες εισιτήρια όμως θα τα κάνεις στο νερό. Κι ούτε γάτα, ούτε ζημιά. Αφού είσαι ανίκανος να διοργανώσεις έναν κανονικό τελικό, δώσ’ τον σ’ αυτούς που μπορούν. Πρόπερσι, για καπρίτσιο του Χαράλαμπου Σταύρου Κοντονή, έγινε χωρίς κόσμο. Το Σάββατο στο μπάσκετ, στο Ηράκλειο, θα γίνει παρουσία μαθητών. Αφού δεν μπορούν, ας στείλουν τους τελικούς εκτός Ελλάδος. Σε κανονικές χώρες, με κανονική αστυνομία. Να προσφέρουν κάτι και στους ομογενείς.